-
ദു:ഖം ............കവിത
എന്നെ പാതിവഴിയില് ഉപേക്ഷിച്ച്,
നീ പോകുന്നു.
എന്*റെ മനസ്സില് ഒരു കടലിരന്പുന്നത്,
എനിക്കു കേള്ക്കാം.
നൊന്പരത്തിന്റെ തിരമാലകള്,
എന്നെ വിഴുങ്ങുന്നു.
ഞാനും നീയും അറിയാതെ
നിന്റെ മുഖം
എന്റെ ആത്മാവിനെ തൊട്ടുണര്ത്തി.
എന്റെ മനസ്സില് കവിത വിരിയിച്ചു.
എന്നില് ആത്മ നിര്*വൃതിയുടെ,
വിത്തുകള് പാകി, നീയെന്റെ ആരായിരുന്നു.
ഞാനറിയുന്നു എനിക്ക്
അവസാനമായി കിട്ടിയ മധുരമായിരുന്നു നീ.
എന്*റെ മുഖത്തെ വിഷാദം മാഞ്ഞു.
എന്നില് വസന്തം വന്നു.
ഞാന് ചിരിച്ചു.
പൊട്ടിപ്പൊട്ടിചിരിച്ചു.
എനിക്കു നിന്നെ മറക്കാനാവില്ല.
എന്റെ ഹൃദയത്തില് എന്നും നീയുണ്ടാവും.
മായാത്ത ഒരോര്മ്മ ചിത്രമായ,
എന്നെ തീരാദു:ഖത്തിലാഴ്ത്തി,
നീ യാത്രയാകുന്പോള്,
ഞാന് ഉരുകുകയാണ്.
ഒരു മെഴുകുതിരി നാളെ പോലെ;
എന്നാണ് എന്റെ മനസ്സില് നിന്ന്
ഈ ദു:ഖം മായുന്നത്?
ഈ ദുരന്തം എന്നിലുണ്ടാക്കിയ
മുറിവ് എന്നാണുണങ്ങുക?
കാലം ഉണക്കാത്ത
മുറിവുകളുണ്ടോ അല്ലേ?
കാലം മായ്ക്കാത്ത
ഓര്മകളുണ്ടോ അല്ലേ?
Keywords: malayalam kavithakal, poems, kavithakal , sad poems, sad songs,dukham kavithakal
Tags for this Thread
Posting Permissions
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
Forum Rules
Bookmarks