ഒരു നവലോകത്തിനായെന്* മനം തുടിയ്ക്കവേ,
ഒരു നേര്*തുള്ളിപോലെയെന്* സ്വപ്*നങ്ങള്*-
ഈ വഴിത്താരയില്* വീണുടയവേ
ഇളംകാറ്റിലുലയും അനുഭൂതിയായി
നീയും, നിന്റെ ഓര്*മകളും .
ആയിരം കവനചിത്രങ്ങള്*തന്*
ആലേഖനകാന്തിയില്* നിറയുമീ-
ജീവരാഗമെന്* പ്രക്യതിയായി
കാവ്യശോഭയില്* ദീപ്തമെന്*
സ്വപ്നസുരഭിലമാം ജീവിതം .
പ്രക്യതി തന്* ചലനമാം ശലഭങ്ങളും
അവയ്ക്കായി തേനമ്യതൂട്ടും പുഷ്പ-
ങ്ങള്*ക്ക് എന്ത് ഭംഗി ! പതഞ്ഞോ-
ഴുകുമീ നദികളും,അവര്*ണ്ണനീയമാം
കാവ്യ വൃന്ദാവനത്തിലെ കുസുമദളങ്ങള്* പോല്*!
ആനന്ദലഹരിയില്* ഒഴുകിയെന്* -
മനസ്സില്* പുതുവര്*ഷമായി ഉണരുമീ ,
സുപ്രഭാതമേ വന്ദനം!
Keywords: kavitha, malayalam kavitha, kavitha pranayam,
Bookmarks