മലയാള കവിതകള്

**rameshxavier** · 07-06-2010, 07:17 AM

തറവാട്

പിച്ച വെച്ചു നടക്കുന്നുവെന്* മാനസമീ പിച്ചള കെട്ടിയ വാതിലിനു
പിന്നിലെ നാലുകെട്ടിന്* അകത്തളത്തിലെ നാലുച്ചുവരുകള്*ക്കുള്ളില്* ഒച്ച വെക്കാതെ
ഇറയത്ത്* വീഴുന്ന മഴത്തുള്ളികള്*തന്* രാഗ ധാര ഇഴുകിചേരുന്നുവെന്* ഹൃദയ സ്പന്ദനമായ്*
അടുക്കളപുക പുരണ്ടോരീ ഭിത്തിയില്* അള്ളിപിടിച്ചിരിക്കുന്നു ഒരു പല്ലി മാത്രം,
ശൂന്യമാണീ അകത്തളം, പണ്ടു ശൂരവീര പരാക്രമികള്* ഒന്നിച്ചിരുന്നു ആവര്*ത്തിച്ചിരുന്ന അട്ടഹാസങ്ങളെല്ലാം ആര്*ക്കും പിടികൊടുക്കാതെ കേട്ടതാണീ ചുവരുകള്*
പൊളിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ഈ ദീപത്തറയില്* സന്ധ്യാവന്ദനം കാത്തിരിക്കുന്നു
ശുഷ്കിച്ച തുളസിച്ചെടി ഒന്നു മാത്രം പ്രതീക്ഷകള്* ഒന്നും കൈ വിടാതെ അരിച്ചു കയറുന്ന ഇരുട്ടിലിന്നീ അകത്തളമെന്നെഭയപ്പെടുത്തുന്നു
കാത്തിരിപ്പൂ ഞാന്* ഒരു റാന്തല്* വെളിച്ചത്തിനായ്*,
കാത്തിരിപ്പൂ ഞാനാ വിറയാര്*ന്ന വിരലിന്* സാന്ത്വനത്തിനായ്
അമ്മതന്* മടിത്തട്ടില്* തല ചായ്ച്ചു കിടന്നാ അന്തിച്ചുവപ്പിന്* നിറങ്ങള്* മെനയുവാനും കൈതപൂവിന്* മണം നിറയെ നുകരുവാനും കാറ്റിന്റെ കിന്നാരം കേള്*ക്കുവാനും

**rameshxavier** · 07-06-2010, 07:19 AM

ഒരു വേഴാമ്പല്*പോല്* ഞാന്* കാത്തിരുന്നു ആ പൊയ്കതന്* തീരത്ത്
ഒരിറ്റു സ്നേഹത്തിന്* തേന്*മഴക്കായ് ,
അറിയാതെ എന്നുള്ളില്* നിറയുവതാ സ്നേഹത്തിന്* തേന്*
തുള്ളിയാണെന്നറിയുവാന്* താമസിച്ചുപോയ് ഞാനാ വേഴാമ്പല്* ആയിട്ടുപോലും
മഴത്തുള്ളികള്* വീണു പുഷ്പിണിയായൊരു ഭൂമിതന്* പച്ചപ്പിലെങ്ങോ
കണ്ടു ഞാനാ സ്നേഹത്തിന്* കണികകള്*.
എന്നിലേക്കായ് വന്ന കണികകള്*, സ്നേഹത്താല്* തീര്*ത്ത
മുത്തുമാലകളായി എനിക്കായ് മാത്രം തീര്*ത്ത സ്നേഹമാല്യങ്ങള്*
ആണെന്നറിയുവാന്* ഞാനെന്തിത്ര താമസിച്ചുപോയ് ?
ഒത്തൊരിമിച്ചു ഞാനാ സ്നേഹത്തിന്* വിട്ടു നില്*ക്കാന്*
കഴിയാത്തൊരു ബന്ധമായ്, ആസ്വദിച്ചു ഞാന്* ആ നിമിഷങ്ങള്*
എന്നിലെ എന്നെ ഞാനായ് തീര്*ത്ത കൊച്ചു കൊച്ചു സുന്ദര നിമിഷങ്ങളെ
സ്നേഹത്തിനായ് കാത്തിരുന്നൊരു വേഴാമ്പല്* ഞാന്*, എന്നില്* നിറഞ്ഞൊരു
സ്നേഹത്തിന്* കണികകള്* എല്ലാമറിഞ്ഞിട്ടും എന്താണെന്നില്* പൂര്*ണമായ്
നിറയാത്തതെന്ന തോന്നല്*
ഇന്നു ഞാന്* വേഴാമ്പല്* അല്ലെങ്കിലും ഒരു കൊച്ചു രാക്കിളിയായ് വീണ്ടും
കാത്തിരിപ്പൂ ഈ ഇല കൊഴിഞ്ഞ മരക്കൊമ്പില്* വീണ്ടുമൊരു വസന്തത്തിനായ്

**rameshxavier** · 07-06-2010, 07:21 AM

അന്തിച്ചുവപ്പങ്ങു മാറിയിട്ടാ പൂനിലാമഞ്ഞങ്ങു പെയ്ത നേരം
തുറന്നിട്ടു ഞാനെന്* നെഞ്ചിന്* കൂട്ടിന്* കിളിവാതിലുകള്*
അറിഞ്ഞു ഞാനെന്* ഉള്ളിലേക്ക് അരിച്ചു കേറുമാ പൂനിലാമഞ്ഞും,
തണുപ്പിന്റെ പാളികള്* എന്നെ ഒന്നായ്പുതച്ചു മൂടുന്നതും.
മഞ്ഞിന്* പാളികള്* മെല്ലെ നീക്കിയിട്ടെന്* തിരഞ്ഞു നീങ്ങിയാ
കാണാന്* കൊതിച്ച കൊച്ചു പ്രകാശതാരങ്ങളെ,
മേഘക്കീറുകള്*ക്കിടയിലെങ്ങോ മറഞ്ഞു നിന്നോ ആ സ്വപ്നതാരങ്ങള്*
ഇനിയും വൈകുവതെന്തിന്നുനീ ആ പ്രകാശമെന്നില്* പടര്*ത്തുവാന്*?
നനുത്ത മഞ്ഞിന്* കുളിരിലൂടെ കണ്ടു ഞാനാ ഇല്ലിമുളം കാട്ടിലൂടെ
എന്നിലേക്കായ് നിറഞ്ഞു വരുമാ മഞ്ഞിന്* കണങ്ങളില്* ഒരു
കൊച്ചു മുള്ളാല്* തീര്*ത്ത മൗനവേദന
എനിക്കായ് എന്നോ തീര്*ത്തൊരു മുള്*ക്കിരീടം എന്* ശിരസ്സില്* നിറഞ്ഞു നില്*ക്കവേ
എന്തിനായ് വന്നു നീ ഒരു മഞ്ഞിന്* കുളിരായിട്ടെന്നിലെ ദുഃഖ സ്വപ്*നങ്ങള്* പങ്കിടാനോ
മരവിച്ചുപോയെന്* മനസ്സിന്നാ ഇടിവെട്ടേറ്റ തെങ്ങിന്* തലപ്പുപോല്*
മരവിച്ചുപോയെന്* ശരീരമിന്നാ തണുത്ത കോടമഞ്ഞില്*.

**rameshxavier** · 07-06-2010, 07:24 AM

ചാഞ്ഞും ചെരിഞ്ഞും കടകണ്ണാല്* നോക്കുമാ കൊച്ചു സുന്ദരിതന്*-
കഴുത്തിലെ മിന്നുന്ന പച്ച വര്*ണങ്ങള്* എന്* മനസ്സിലൊരു മാരിവില്ലായ് മാറിയോ
തുള്ളികളിക്കവേ കണ്ടൊരാ പുള്ളികുത്തുകള്* എന്നില്* അറിയതെയൊരു രോമാഞ്ചമായോ
സിന്ദൂര നിറമുള്ള കൊച്ചു പാദങ്ങള്* മന്ദം മന്ദം ചവിട്ടി ചാഞ്ചാടി നീ മുന്നോട്ടു നീങ്ങവേ
കുളിരണിഞ്ഞു ഞാന്* നീ എന്നോടടുക്കുന്നതറിഞ്ഞു, ചുവന്നു പോയെന്* കവിള്*തടങ്ങള്*,
വിയര്*തൊലിച്ച് പോയ് ഞാന്* അടിമുടി, പിന്നെ തോന്നിപോയ്, ബലൂണ്*പോല്* വീര്*ത്തോരെന്*
ഹൃദയമിന്നു പൊട്ടുമെന്ന്, വീണ്ടും മെല്ലെ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി നീ ആ കൊച്ചു കണ്ണുകള്* ചിമ്മി-മാടിവിളിച്ചതെന്നോടു തന്നെയെന്ന്* കരുതവേ, മതി മറന്നെന്* കണ്ണുകള്* പാതിയടയവേ,
അറിഞ്ഞു ഞാന്* നിന്* ആലിംഗനത്തിന്* ഗന്ധവും പിന്നെയാ അനുഭൂതിയും,
കണ്* തുറന്നു നോക്കവേ കണ്ടു, നീ വഴി മാറി ആ വേലിക്കരികിലൂടെ ചാഞ്ചാടിക്കുഴഞ്ഞു-പോകുന്നത് , മാടി വിളിച്ചതെന്നെയെന്നാശ്വാസിച്ചു പിന്തുടര്*ന്നു ഞാനാ കൊച്ചു കാല്പാടുകള്*
ചില്ലിക്കമ്പുകള്* പെറുക്കി നീ കൂടണയവെ, ഒന്നു തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കിയില്ല
മറന്നു പോയെല്ലാം ആ കൂട്ടിന്* മുഖത്തെ കൊച്ചു കുറുങ്ങലുകള്* കേട്ടാ ഹൃദയം ത്രസിച്ച്
പറന്നുപോയാ കൊച്ചരി പ്രാവുതന്* കൂട്ടിലേക്കായ് കഴുത്തിലെ പച്ച വര്*ണം വീണ്ടുമെന്* മനസ്സിലെ മാരിവില്ലായി.

**rameshxavier** · 07-06-2010, 07:43 AM

പച്ചപരപ്പിന്നിടയിലൂടെ അങ്ങുദൂരെ വിടര്*ന്നു നില്ക്കും
ആമ്പല്*പൊയ്ക കണ്ടു നടന്നു തുടങ്ങിയിട്ട് ഏറെ നാളായി
വരിഞ്ഞുമുറുക്കിയ മുണ്ട് മടക്കിക്കുത്തി ആഞ്ഞു നടന്നു-
തുടങ്ങിയപ്പോള്* ആവേശമായിരുന്നു എന്* സിരകളില്*
ആ ആമ്പല്* പൊയ്കയോടടുക്കുവാന്*
വിശപ്പെന്നോ ദാഹമെന്നോ അറിയാതെ ഞാന്* തുടര്*ന്നോരാ
യാത്രതന്* അന്ത്യം കാണാതെ നീങ്ങി ഞാന്* വീണ്ടും മുന്നോട്ട്
സന്ധ്യതന്* മുഖം തുടുത്തിരുള്* പരക്കവേ,
വലിച്ചെറിഞ്ഞു, തേഞ്ഞു കഴിഞ്ഞൊരാ ചെരിപ്പുകള്*
തപ്പി തടഞ്ഞു നടക്കവേ കണ്ടു ഞാനാ വൃണങ്ങളായി
മാറിയ ദുര്*ഗന്ധം വമിക്കുമെന്* കാല്*കളെ
തളര്*ന്നുപോയോരാ കാലുകള്*ക്കിന്നു താങ്ങാന്* കഴിയുന്നില്ല ഈ -
ദേഹത്തിന്* ഭാരമെന്കിലും ഇഴഞ്ഞു ഞാനാ വരമ്പിലൂടെ പൊടി കാറ്റു വീശുമീ
ഇരുളിലൂടെ എന്* ലക്*ഷ്യം കണക്കാക്കി;
തളര്*ന്നുപോകുന്നു ഞാനീ വയല്* വരമ്പില്* മാഞ്ഞു പോകുന്നു-
പലതുമിന്നീ ചേതനയറ്റ കണ്ണുകളില്* നിന്നും, വയ്യ-
ഇനി മുന്നോട്ടു നീങ്ങുവാന്*, അനുവദിക്കുന്നില്ല എന്* ശരീരമെന്കിലും
ഒട്ടും കുറഞ്ഞിട്ടില്ലെന്* മനസ്സിന്റെ കരുത്ത്*
ഒന്നു ചായട്ടെ ഈ പുല്*പരപ്പില്* തലചായ്ച്ച് ഉറങ്ങട്ടെ ഞാന്*
ഇത്തിരിനേരം വീണ്ടുമെന്* ലകഷ്യത്തിനുള്ള ഊര്*ജ്ജത്തിനായ്.
പാതിയടഞ്ഞ കണ്ണുകളാല്* കണ്ടു ഞാന്* താഴോട്ട് വരുന്ന വെന്മേഘങ്ങളും
ഒപ്പം ഗമിക്കുമാ കൊച്ചു മാലാഖമാരും
അറിഞ്ഞു ഞാനാ മഞ്ഞിന്* തണുപ്പ് അരിച്ചുകേരുന്നതെന്* ദേഹമാകെ.
കയ്യിലെ വഴുവഴുപ്പറിഞ്ഞു ഞെട്ടി കണ്* തുറക്കവേ കണ്ടു ഞാനെന്*
കയ്യിലാരോ പിടിപ്പിച്ച താമരതണ്ടുകള്*; അടഞ്ഞുപോയെന്* കണ്ണുകള്* ഇന്നാ-
താമരപൂവിന്* സൌന്ദര്യമാസ്വദിച്ച്, ഉയര്*ന്നു പൊങ്ങീ ആ മേഘങ്ങള്*കൊത്ത്
മുറുകെ പിടിച്ചൊരാ താമരതണ്ടുമായ്; ഒഴുകിനടന്നു ഞാനാ മഞ്ഞിന്* തണുപ്പില്*
അലിഞ്ഞുചേര്*ന്ന മേഘക്കീറുകള്*ക്കൊത്തു കൊച്ചു മാലാഖമാര്*തന്* കൈകളില്*-
ഗതിയറിയാത്തൊരു ദിശയിലേക്ക്

**rameshxavier** · 07-06-2010, 07:47 AM

നടന്നു നീങ്ങി ഞാനാ അന്ധകാര പരപ്പിലൂടെ തെല്ലു ദൂരെ
മാമരങ്ങള്* നിറഞ്ഞു നില്*ക്കുമാ കൊച്ചു വഴിയിലൂടെ.
അറിഞ്ഞു ഞാനാ ഇലകള്* തന്* തുമ്പില്* നിന്നു വീഴുമാ
മഴത്തുള്ളികള്* തന്* തിളക്കവും ഇണക്കവും പിന്നെ,
മാറിയൊരാ തുള്ളികള്* തന്* സ്നേഹബിന്ദുക്കള്*
എന്നില്* ഒന്നൊന്നായ് നിറയുന്നതും, പിന്നീടറിഞ്ഞു ഞാനാ
മഴത്തുള്ളികള്* വീഴുന്നതെന്* ശരീരത്തില്* കൊച്ചു സൂചിയായ്
മെല്ലെ എന്നെ വെറുതെ നോവിക്കുവാനെന്നും.
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ പുനര്*ജനിപ്പിക്കാനായ് വന്നുകൂടെ
വസന്തമേ, ഒരിക്കല്*ക്കൂടി ഒരു പവിഴമല്ലി വര്*ഷമായ്
എന്റെ ഉള്ളിന്റെ നിര്*മലതയെ തലോലിക്കുവാനായ്
മടിച്ചു മാറി നിന്നതെന്തിനു നീ അങ്ങുദൂരെ
കടിച്ചുകീറാന്* തുനിയുന്ന കാര്*മേഘങ്ങള്*മൂലമോ

**rameshxavier** · 07-06-2010, 07:59 AM

നീയെന്തൊക്കെ ചെയ്താലും ഞാന്* നിന്നോട് ക്ഷമിച്ചിരിക്കും

നീ നിന്*റെ ഹൃദയം എനിക്കായ് തുറന്നില്ല
ഞാനെന്റെ ഹൃദയം തുറന്നു വെച്ചുവെങ്കിലും..
നീ നിന്*റെ കരളിനെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നേ ഇല്ല,
ഞാനെന്റെ കരളിനെ സംരക്ഷിച്ചിട്ടെന്ത്?

നീ എന്നും മുഖം മിനുക്കിയിരുന്നു,
അതെനിക്കുവേണ്ടി ആയിരുന്നുവോ?
പലപ്പോഴും നീ കൈകള്* നീട്ടിയെങ്കിലും
അതെന്റെ കരം ഗ്രഹിക്കാനായിരുന്നുവോ?

നിന്*റെ കണ്ഠം ഇടരുമ്പോഴെല്ലാം ഞാനെന്റെ
ഗദ്ഗദം മറച്ചു വെച്ചില്ലേ? പക്ഷെ നീ
എനിക്ക് വേണ്ടി, നമുക്ക് വേണ്ടി-
ചെയ്ത കാര്യം എനിക്ക് ചെയ്യാനാവില്ലല്ലോ

നീയെന്തൊക്കെ ചെയ്താലും ഞാന്* നിന്നോട് ക്ഷമിച്ചിരിക്കും