പനിനീര്* പൂവിന്*റെ പ്രണയം .......
http://gallery.bizhat.com/data/2417/medium/rose72.jpg
തോട്ടത്തിലെ പനിനീര്* പൂവിനു തോട്ടമുടമയുടെ മകനോട്* പ്രേമം.... ഒരു പൂവ് ഒരു മനുഷ്യനെ പ്രേമിക്കുകയോ ???....മറ്റു പൂവുകള്* അവളെ കളിയാക്കി....
എന്നാലും പനിനീര്* പൂവ് പിന്മാറിയില്ല......അവള്* അവനെ പ്രേമിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു .
എന്നും രാവിലെ തോട്ടമുടമയുടെ മകന്* അവന്റെ ജാലകം തുറക്കുമ്പോള്* ആദ്യം കാണുന്നത് ആ പനിനീര്* പൂവിനെയാണ്*. അതുകൊണ്ട് പനിനീര്* പൂവ് ചെടിയോടു പറഞ്ഞു അതിന്റെ
വാടിയതും ഉണങിയതുമായ എല്ലാ ഇലകളും പൊഴിച്ചു, ചുവന്നു
തുടുത്ത ഇതളുകള്* ഒന്നുകൂടെ ചുവപ്പിച്ചു സുന്ധരിയായങ്ങനെ
നില്*ക്കും...തോട്ടമുടമയുടെ മകന്* പനിനീര്* പൂവിനെ നോക്കി
പുഞ്ചിരിക്കും....അപ്പോള്* പനിനീര്* പൂ നാണം കൊണ്ട് തലകുനിക്കും....
അങ്ങിനെ പ്രേമിച്ചു പ്രേമിച്ചു ഇപ്പോള്* പനിനീര്* പൂവിനു തോട്ടമുടമയുടെ മകനെ കാണാതെ
ഒരുനിമിഷം പോലും ജീവിക്കാന്* വയ്യ എന്നായി.....പകല്* മുഴുവന്* അവള്* വിഷാദയായി
ഗേറ്റിലേക്ക് നോക്കി നില്*ക്കും. സന്ധ്യ ആകുമ്പോള്* അവള് *പ്രതീക്ഷയോടെ ,
ഇതളുകള്*ക്ക്* തിളക്കം കൂട്ടി, അവനെ കാത്തു നില്*ക്കും...പക്ഷെ അവന്* അടുത്ത്
വരുമ്പോള്* എല്ലാം അവള്* നാണത്തോടെ തലകുനിക്കുകയാണ്* പതിവ്.....പനിനീര്* പൂവിന്റെ
തൊട്ടടുത്തായി തോട്ടമുടമയുടെ മകന് ഒരു വായനാസ്ഥലമ് ഉണ്ട്....ദിവസവും അവന്* അവിടെ
വന്നിരുന്ന് പുസ്തകം വായിക്കുകയോ, വെറുതെ ആകാശത്ത്തെയ്ക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുകയോ
ചെയ്യും....അപ്പോഴെല്ലാം പനിനീര്* പൂവ് അവനെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കും.അങ്ങിനെ എത്ര
നേരം വേണമെങ്കിലും നോക്കി ഇരിക്കാന്* അവള്*ക്ക്* ഇഷ്ട്ടമാണ്....പക്ഷെ അവള്*
ഒരിക്കലും അവളുടെ ഇഷ്ടം അവനോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ല.....അവന്* അടുത്ത്
വരുമ്പോഴെല്ലാം....പനിനീര്* പൂവ് അവളുടെ കൊമ്പുകള്* ഒതുക്കി
പിടിക്കും....അല്ലെങ്കില്* അവളുടെ കൂര്*ത്ത മുള്ളുകള്* അവന്റെ ശരീരത്തില്* കൊണ്ടാലോ ? അവനു നൊന്താലോ ?
ഇന്ന് പനിനീര്* പൂവിന്റെ ജീവിതത്തില്* ഏറ്റവും സന്തോഷമുള്ള ദിവസമാണ്*. ഇന്ന് സന്ധ്യക്കാണ്* അത് സംഭവിച്ചത് ..എന്നത്തെയും പോലെ
തോട്ടമുടമയുടെ മകന്* ഇന്നും ഒരു പുസ്തകവുമായി അവളുടെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു...അന്ന്
അവന്റെ മുഖം അസാധാരണമാം വിധം ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു.....അവന്റെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം
പനിനീര്* പൂവിനെ അത്ഭുതപെടുത്തി...ആ
തിളക്കം കാണാനാകാതെ അവള്* കണ്ണുകള്* ഇറുക്കി
അടച്ചു ...ആരോ തലോടുന്നതുപോലെ തോന്നിയപ്പോള്* പനിനീര്* പൂ മെല്ലെ കണ്ണ്
തുറന്നു....അപ്പോള്* അവന്* പറഞ്ഞു " പനിനീര്* പുഷ്പമേ .. നീയാണ് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും
സുന്ദരിയായ പുഷ്പം ...അത് പറഞ്ഞിട്ട് അവന്* പനിനീര്* പൂവിനെ ചുംബിച്ചു .. മറ്റുള്ള
പൂവുകള്* നാണംകൊണ്ട് തലതാഴത്ത്തി . പനിനീര്* പൂ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു.....അപ്പോള്* ഏതൊ ഒരു
കൊമ്പിലെ മുള്ള് അവന്റെ കയ്യില്* തറഞ്ഞു കയറി......അവന്* പെട്ടന്ന് കൈ വലിച്ചു .....
ഇപ്പോള്* പനിനീര്* പൂവ് ഒത്തിരി സുന്ദരിയാണ്...അവളുടെ ചുറ്റും ഒത്തിരി കരിവണ്ടുകള്*
മൂളിപറക്കുന്നുണ്ട്...പക്ഷെ അവള്* ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല .......കാരണം
ഇപ്പോള്* അവള്* പഴയത് പോലെയല്ലാ....ഒരു കാമുകിയാണ് ..തോട്ടമുടമയുടെ മകന്റെ കാമുകി ...
പക്ഷെ രണ്ടു ദിവസമായി പനിനീര്* പൂവ് ആകെ വിഷാദമൂകയാണ്...
കാരണം...തോട്ടമുടമയുടെമകന്* വിനോദയാത്രയിലാണ്.....ഉണങിയതും പഴുത്തതുമായ ഇലകള്*അവള്*ക്ക്* ഒരുപാട് പ്രായം തോന്നിപ്പിച്ചു....എങ്കിലും ചുവന്നു തുടുത്തു സുന്ദരിയായി തന്നെ
അവള്* നിന്നു.. അവനെ കുറിച്ചു ഓര്*ക്കുമ്പോള്* അവള്*ക്ക്* കരച്ചില്* വരും... അങ്ങനെ
കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു അവള്* ഉറങ്ങി പോയി....ഒരു ബഹളം കേട്ടാണ്* അവള്* ഉറക്കം ഉണര്*ന്നത് ......
തോട്ടമുടമയുടെ വീട്ടില്* ആള്*കൂട്ടം .. ആരൊക്കെയോ അടക്കി പിടിച്ചു
കരയുനുമുണ്ട് ....ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഒരു തേങ്ങല്* കേള്*ക്കാം......ആരോ പറയുന്നു.....
വിനോദയാത്രയ്ക്ക് പോയ മൂന്നു കുട്ടികള്* മരിച്ചത്രേ ......
വെള്ളചാട്ടത്തിനടുത്തു കുളിക്കുകയായിരുന്നു.........പെട്ടാണ് വെള്ളം
പൊങ്ങി രണ്ടു പേര്* മുങ്ങി പോയി....ഈ കുട്ടിഅവരെ രക്ഷിക്കാന്* ശ്രമിച്ചതാണ്......
പനിനീര്* പൂവിനു തന്റെ ഹ്രദയം തകരുന്നതായി തോന്നി....അവള്*
പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു ...മറ്റുള്ള പൂവുകള്* അവളെ വിഷാദത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.
പനിനീര്* പൂവ്* ദൈവത്തോട് പ്രാര്*ത്തിച്ചു , ദൈവം അവളുടെ പ്രാര്*ത്ഥന കേട്ടു...അനുശോചനം അറിയിക്കാന്* വന്ന ഏതൊ ഒരു കുട്ടി .. പനിനീര്*
പൂവിനെ തണ്ടോടെ വേര്*പെടുത്തിയെടുത്തു..എന്നിട്ട് കൂട്ടുകാരന്റെ ഹൃദയത്തോട് ചേര്*ത്ത് വച്ചു..
അപ്പോള്* ആരോ പറഞ്ഞു ... ആ പൂവിനു എന്ത് നിറമാണ്....
അപ്പോള്* പനിനീര്*പൂവ്പറഞ്ഞു ... സുഹൃത്തെ ഇത് ഒരു പനിനീര്* പൂവിന്റെ നിറമല്ല...
അനശ്വര പ്രണയത്തിന്റെ നിറമാണ് ...
എന്റ പ്രേമത്തിന്റെ നിറമാണ്...
അത് കേട്ടു തോട്ടത്തിലെ മറ്റു പൂവുകള്* കണ്ണുനീര്* തുടച്ചു......
http://gallery.bizhat.com/data/500/rose_2.gif
BizHat.com - Health
Keywords:Friendships,friendship sms, friendship details, friendship poems, friendship Quotes,about friendship,love poems,friendship poetry,best friendship,true friendship poems,best friend poem,poems for friendship,poems about friendship,
എന്റെ ജീവിതം 50 വരികളില്*...!!!
http://gallery.bizhat.com/data/500/A.gif
ഇരുകൈകളും മുറുക്കിപ്പിടിച്ച് വായുവില്* ചുഴറ്റി ലോകത്തെ വെല്ലുവിളിച്ച് കൊണ്ട് ജനനം.....
പിച്ചവെച്ചു നടക്കുമ്പോള്* കാലിടറിയ സമയത്ത് ആരോ കൈത്താങ്ങായി.....
ബാല്യം അരോരുമറിയാതെ എങ്ങനെയൊക്കെയോ കൊഴിഞ്ഞു പോയി.....
ആരൊക്കെയോ എന്നൊക്കെയോ അനാഥനെന്നു വിളിച്ചപോലൊരു തോന്നല്*....!
കൌമാരവും തളിരിടാത്ത വാകമരം പോലെ തന്നെയായിരുന്നു.....
അവിടെയും ഞാന്* തനിച്ചു തന്നെ.....
വായനശാലയും, പുസ്തകങ്ങളും മാത്രമായി എനിക്കു കൂട്ടുകാര്*.....
അവിടെ വെച്ചാണ് എഴുത്തു തുടങ്ങിയത്, നിശ്ശബ്ദതയെ വെല്ലുവിളിക്കാന്*.....
കൌമാരത്തിന്റെ സായന്തനങ്ങളില്* കലാലയ ജീവിതത്തിന്റെ മാസ്മരികത.....
അവിടെയും ഞാന്* തനിച്ചാവുമെന്നു ഭയന്നു.....
പക്ഷെ, അതു വെറും ഭയം മാത്രമായി തീര്*ന്നു.....
കൂട്ടുകാരുണ്ടായി.... ഒന്നല്ല, അഞ്ച് പേര്*.....
ആരുമില്ലാത്തവന് ഇത്രയും കൂട്ടുകിട്ടുമ്പോള്* എന്താവും അവസ്ഥ.....
അതുതന്നെ; ഗ്രഹണി പിടിച്ച പിള്ളാര്*ക്കു ചക്കക്കൂട്ടാന്* കിട്ടിയ പോലെ.....!
ചോരത്തിളപ്പിന്റെ പ്രായം.....
എന്തും തന്റെ അധീനതയിലാണെന്ന വിചാരം.....
വികാരം മനസ്സിനെയും ശരീരത്തെയും കീഴ്പ്പെടുത്തുന്ന കാലം.....
കൂട്ടുകാരിലൊരാളെ ജീവിതസഖിയാക്കാനുള്ള തീരുമാനം.....
ജീവിതം പിന്നെയും മുന്നോട്ട്..... ഗ്രീഷ്മവും, ശിശിരവും മാറിമറിഞ്ഞു.....
ഒരു പുലര്*ക്കാലം.....! ഒരു സന്തോഷയാത്ര.....!
ചക്കക്കൂട്ടാന്* കാക്ക തട്ടിപ്പറിച്കെടുത്തുവോ.....!
ആ യാത്രയില്* എല്ലാവരും പോയി..... ഞാന്* മാത്രം ബാക്കിയായി.....
അവര്*ക്കിവിടത്തെ യാത്രകള്* മതിയായത്രെ.....!
എങ്കിലും ഒരു മൃദുസ്പര്*ശം അപ്പോഴും ഞാന്* അറിഞ്ഞിരുന്നു.....
ആ യാത്രയില്* അവര്* എനിക്കു ബാക്കിയാക്കിയത് ജീവിതത്തിന്റെ കുറേ നല്ല
ഓര്*മ്മകള്*....
പിന്നെയും ഞാന്* തനിച്ച്.....
എന്തെന്നോ എങ്ങോട്ടെന്നോ അറിയാതെയുള്ള പരക്കം പാച്ചില്*.....
ജന്മാവസാനം കാണുവാനുള്ള തിടുക്കം....
ആ തിടുക്കവും ഒടുവില്* ഞാന്* ഇല്ലാതാക്കി.....
അദ്ധ്യാപനം എന്ന എന്നത്തെയും മോഹം മനസ്സില്* അന്നുമുണ്ടായിരുന്നു.....
ഒടുവില്* അദ്ധ്യാപകന്*.....
സമാധാ*നം കിട്ടാന്* ഏറ്റവും നല്ലത് അതു തന്നെയാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.....
ദിവസങ്ങള്* കഴിഞ്ഞു..... കഥകളറിഞ്ഞ ഒരു ശിഷ്യയ്ക് എന്നിലേയ്ക്കു വരുവാന്* മോഹം.....
ഒരുപാടുപദേശിച്ചു..... ഒഴിഞ്ഞു മാറി.....
സ്നേഹം വൈകിയറിഞ്ഞ എന്നില്* വീണ്ടുമൊരു ഇളംകാറ്റടിച്ചതുപോലെ.....
പിന്നെയും മറ്റൊരു ജീവിതം ഉണ്ടാകുമെന്നൊരു ശുഭപ്രതീക്ഷ.....
അധികമൊന്നും കഴിഞ്ഞില്ല.....ഒരു കൊടുംകാറ്റായി എന്നിലേക്കത് ആഞ്ഞടിച്ചു.....
മരണം പിന്നെയും ജീവിതത്തിലേക്കു വന്നു ചോദിച്ചു, “നീ എന്റെ കൂടെ വരുന്നോ?”
ആദ്യം സമ്മതം മൂളി..... പകുതി വരെ പോയി.....
അപ്പോ അവന്* പറയുകയാ..... “നീ തിരിച്ചു പൊയ്ക്കോ” എന്ന്..... പിന്നെ തിരിച്ചുവന്നു.....
മനസ്സാകെ മരവിച്ചു..... ഇനി ഒന്നിനും കഴിയില്ല എന്ന തോന്നല്*..... ജീവിതമേ വിട.....
ആ ചിന്തകളില്* നിന്നും ഒരല്പം മോചനം കിട്ടാന്* ഒരുപാട് കിണഞ്ഞു ശ്രമിക്കേണ്ടി വന്നു.....
ഇന്ന് ഈ യൌവ്വനത്തില്*.....
എല്ലാം മറക്കാന്* ഒരു യാത്ര..... ഈ മരുഭൂമിയിലേയ്ക്ക്.....
കൂട്ടിന്..... ഈശ്വരന്*.....!
പിന്നെ ഒരു തളിര്*സ്പര്*ശമായി എന്റെ സുഹൃത്.....!
പിന്നെ ആരെന്നറിയാത്ത, ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത കുറച്ചു ചങ്ങാതിമാര്*.....!
ഇനി.....?????
ഇനിയും നിനക്കായ് പുനര്*ജനിക്കാം .......
എന്റെ പ്രിയക്ക് .....
നിനക്ക് ഓര്*മയുണ്ടോ മാര്*ച്ച് ഇരുപത്തെട്ടു ......ആ ദിനം ഇപ്പോള്* അടുക്കാറായി
നമ്മള്* കണ്ടു മുട്ടിയത്* ഒരു മാര്*ച്ച് മാസത്തില്* ആയിരുന്നു .നമ്മള്* ആദ്യമായി സംസാരിച്ചതും അന്നായിരുന്നു .മാര്*ച്ച് ഇരുപത്തിയെട്ട്..ഒരേ ക്ലാസ്സില്* പഠിക്കുന്നവര്* ആയിട്ടും നമ്മള്* അതുവരേ പരസ്പരം ശ്രദ്ധിച്ചില്ലായിരുന്നു ...ഞാന്* ഇപ്പോളും ഓര്*ക്കുന്നു ..
.അന്ന് ഒരു വെള്ളിയാഴയായിരുന്നു നമ്മള്* അന്ന് ഒരുപാടു സംസാരിച്ചു കോളേജ്ണ്ടെ ഇടനാഴിയില്* നമ്മുടെ സംസാരം കണ്ടു അസൂയകൊണ്ട് തുറിച്ചു നോക്കിയിരുന്ന എന്റെ കൂട്ടുകാരുടെ മുഖം ഇപ്പോളും എന്റെ മനസ്സില്* ഉണ്ട് ..ആ വെള്ളിയാഴ്ച്ചക്ക് ശേഷം രണ്ടു ദിവസം എനിക്ക് നിന്നോട് സംസാരിക്കാന്* കഴിഞില്ല ആ ദിവസങ്ങള്* തള്ളി നീക്കിയത് എങ്ങിനെ എന്ന് എനിക്ക് മാത്രമേ അറിയൂ ....
എന്തായാലും പിന്നീട് എനിക്ക് നിന്നെ കാണാതെ സംസാരിക്കാതെ മുന്നോട്ടു പോകാന്* കഴിയാത്ത അവസ്ഥയായി ..പിന്നീട് കോളേജ്ലെ നിറങ്ങളില്* നമ്മള്* ഒരുപാടു നിറകൂട്ട്* തീര്*ത്തത് നിനക്ക് ഓര്*മയില്ലേ ...ഒടുവില്* പതിഞ്ഞ സ്വരത്തില്* നീ എന്നോട് പറഞ്ഞു നീ എന്നെ ജീവനുതുല്യം സ്നേഹിക്കുനെന്നു ...അത് എന്റെ കാതുകളില്* ഇപ്പോളും മുഴങുന്നു......പക്ഷെ പെട്ടന്ന് ഒരു ദിവസം എന്റെ ജീവിതത്തില്* കരിനിഴല് വീഴ്ത്തി...അന്ന് ഞാന്* നിന്നെ കണ്ടില്ലയിരുനെന്കില്* വിധി ചിലപ്പോള്*
മറ്റൊരു തരത്തില്* ആകുമായിരുന്നു ...
.അന്ന് നമ്മള്* പരസ്പരം ഇടവഴിയിലൂടെ മുട്ടിയുരുമ്മി നടന്നപ്പോള്* ...നിന്ടെ ജേഷ്ടന്* പുറകില്* ബൈക്കുമായി വന്നത് നീ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം
എന്നെ കൈക്ക് പിടിച്ചു നിറുത്തി നിന്നോട് വേഗം വീട്ടില്* പോകാന്* ആവശ്യപെട്ടതും ....നീ മറന്നുകാണില്ല ..കാരണം നമ്മള്* അവസാനമായി കണ്ടതും അന്നായിരുന്നു ...
അതിനു ശേഷം ഞാന്* നിന്നെ പിന്നീട് കണ്ടിട്ടേയില്ല ...ഇന്ന് നീ എവിടെ ആയിരിക്കും എന്ന എന്റെ ചോദ്യത്തിനു മറുപടിയായി ഞെട്ടലോടെയാണ് ഞാന്* അത് അറിഞത് വിധി നിന്നെ തട്ടിഎടുത്തു പോയ് കളഞത്..... ..നീ ഇന്ന് ഈ ഭൂമിയില്* ഇല്ല എന്നറിഞിട്ടും ഞാന്* ഈ കുറിപ്പ് എഴുതുന്നത് ഞാന്* കുറിക്കുന്ന ഓരോ വാക്കുകളും നിന്ടെ ആത്മാവില്* തോട്ടറിയും നീ എവിടെ ആയിരുന്നാലും അത് എനിക്ക് അറിയാവുന്നതുകൊണ്ടാണ് നീ എന്നെ അത്ര മാത്രം സ്നേഹിചിരുന്നില്ലേ............
ഞാന്* ഇന്ന് ജീവിചിരിക്കുന്നതിണ്ടേ പ്രധാന കാരണം നീ ഈ ഭൂമിയില്* അവശേഷിപ്പിച്ചു പോയ നിന്ടെ സ്നേത്തിണ്ടേ ഓര്*മകള്* നിലനിര്*ത്താന്* വേണ്ടി ആണ് ...ചിലപ്പോള്* ഞാന്* ഓര്*ക്കും എന്റെ ജീവന്* നിലനിര്*ത്താന്* വേണ്ടി ആയിരിക്കും നീ എന്നെ ഇത്രക്കും സ്നേഹിച്ചത് ...
.നിനക്കറിയാമോ അന്ന്* നിന്നെ സ്നെഹിചതിനു എനിക്ക് പകരം നല്കേണ്ടി വന്നത് എന്റെ വലതു കാല്* ആണ് ..നിന്ടെ ജേഷ്ടന്* അത് തല്ലിഒടിക്കുബോഴും നിന്ടെ മുഖം ആയിരുന്നു എന്റെ മനസ്സില്* ....നിന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിനു പകരം വെക്കാന്* എന്റെ ജീവന്* നല്*കാനും ഞാന്* തയ്യാര്* ആയിരുന്നു ഇനിയും നമ്മള്* കണ്ടുമുട്ടും എനിക്ക് അത് ഉറപ്പാണ് ....ഭൂമിയില്* അല്ലങ്ങില്* മറ്റേതെങ്കിലും ലോകമുണ്ടെന്കില്* അവിടെ ...അന്ന്* നാം നയ്തു കൂട്ടിയ സ്വപ്നങ്ങള്* പൂവണിയും ...
പാതിവഴിയില്* നിന്നെ ഞാന്* ഉപേക്ഷിച്ചു പോയി എന്ന് നീ തെറ്റിദ്ധരിച്ചിരിക്കുമോ ....എന്നാല്* ശരീരമാകെ തളര്*ന്ന ഞാന്* കിടക്കയില്* നിന്ന് എണിട്ടത് രണ്ടു വര്*ഷത്തിനു ശേഷമാണ് ........അപ്പോളേക്കും നീ എനിക്ക് നഷ്ടപെട്ടിരുന്നു ..എന്നെനെക്കുമായി ...ഈ ഭൂമിയില്* നിന്ന് വിടപറഞ്ഞു പോയിരുന്നു .......
എങ്കിലും എന്റെ പ്രതിക്ഷകള്*ക്ക് ഒരു തരി പോലും മങ്ങല്* ഏറ്റിട്ടില്ല...നാം കണ്ടുമുട്ടും....മുട്ടിയെ തീരു .....കാലത്തിന്ടെ കുത്തൊഴുക്കില്* ഈ പുസ്തകത്താളുകള്* നശികാതിരിക്കട്ടെ ..കാരണം ഇതില്* എന്റെ കണ്ണിരിണ്ടേ ഉപ്പു കലര്നിട്ടുണ്ട് .....ഒട്ടിച്ചേര്*ന്ന നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങള്* അടര്*ത്തി മാറ്റിയ കാലത്തിന്ടെ കൈകളില്* എന്റെ ഹൃദയരക്തതിണ്ടേ കറപുരണ്ടിട്ടുണ്ടാകും .
ഈ കുറിപ്പ് പ്രണയിക്കുന്നവര്*ക്കും വിരഹത്താല്* നീറുന്ന മനസ്സുകള്*ക്കും ഞാന്* സമര്*പ്പിക്കട്ടെ .....
വസന്തം ഗ്രീഷ്മതിനു വഴി മാറുമ്പോള്* മരച്ചില്ലകളില്* നിന്ന് കൊഴിയുന്ന പൂക്കള്* ആ ചില്ലകളോട് യാത്ര പറഞ്ഞിരിക്കാം ....വീണ്ടും കാണാം എന്ന പ്രതിക്ഷയോടെ ......അവ അതെ ചില്ലകളില്* വീണ്ടും പുനര്*ജനിക്കും അതുപോലെ പ്രതിക്ഷകളോടെ ഞാനും കാത്തിരിക്കുന്നു ........ഒരു പുനര്*ജനിക്കായി........!
http://gallery.bizhat.com/data/500/yellow.gif
http://gallery.bizhat.com/data/500/t.gif
വര്*ണ്ണ ശലഭങ്ങളായ്* പാറിപറക്കാം
ഒരു വസന്തകാലത്തിന്* മധുരമാമോര്*മ്മകളില്* ഒരിക്കല്* എല്ലാം മറന്നു ഞാന്* ,സ്നേഹം പകര്*ന്ന നന്*മയുടെ മനസ്സുകളില്* അറിയതെ കടന്നു വന്ന അനുഭൂതിയുടെ അനുരാഗ ശ്രുതികളില്* ഞാന്* എന്നെ മറന്നു
ഈ മനോഹര ഭൂമിയില്* ജന്*മം നല്*കിയൊരെന്* മാതാവിന്* വിരഹത്തില്* കണ്ണുനീര്* കണങ്ങള്* ഒഴുകിയിറങ്ങി...
ഇനി ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരാത്ത ആ പുണ്യം ..നല്*കിയ സ്നേഹത്തിനും,താരാട്ടുകള്*ക്കും മറുസ്നേഹം നല്*ക്കാന്* കഴിഞിലല്ലോ..എന്ന തീരാ നോവിന്* മനസ്സുമായ്*..യാത്ര തുടരുന്നീ വിണ്ണില്* ...സ്നേഹം നഷ്ടപ്പെടുബോല്* ..പ്രണയം തരുബോല്* ....മനസ്സിനുള്ളിലെ വിങ്ങലുകള്* അസഹനീയം
മനസ്സറിയതെയുള്ള പ്രണയാക്ഷരങ്ങളെ വെറുത്തു ഞാന്*..ഒരു നേരംപോക്കിന്* നാടകങ്ങളില്* നാമറിയതെ നമ്മില്* നിന്നും മാഞുപോകുന്ന ആ മധുരസ്നേഹം അമൂല്യമാണ്*...
ഒരു പ്രണയത്തിനുമപ്പുറം...
ഒരു സത്യത്തിന്* സൌഹാര്*ദം...
നോവും മനസ്സുകളില്* ആശ്വാസമായ്*...
സാന്ത്വനമായ്*..സ്നേഹമായ്*...
പ്രണയത്തേക്കാള്* എത്ര സുന്ദരം..
നഷ്ടങ്ങളില്* ദുഖമെന്തിന്ന്*...
മധുരം നല്*ക്കാനല്ലോ..
ദുഖമില്ലായിരുന്നെങ്കില്* സന്തോഷത്തിന്* ധന്യ നിമിഷങ്ങള്* നാമറിയതെ പോകുമായിരുന്നില്ലേ.
പണ്ടു കണ്ണുകള്* കഥ പറഞ കാലം...
വാക്കുകളെകാള്* മനസ്സുകളായിരുന്നു പ്രണയിച്ചിരുന്നത്*..
ഒരു നോക്കില്* പോലും വിരിയുന്ന അനുഭൂതിയുടെ മൌനപ്രണയങ്ങള്*
ഇന്നോ
അക്ഷരങ്ങളില്* നാമറിയാതെ ഒഴുകുന്ന...
സ്നേഹം
എല്ലം വേഷം കെട്ടിയാടുന്ന കളിപാവകളാണെന്ന്* അറിയുന്നേരം...
നീയും മറന്നിരിക്കും ഒന്ന്* പ്രണയിക്കാന്*
പ്രണയം...
ഒരു നോക്കില്..
ഒരു ..
വാക്കില്* വിരിയുന്ന...
ഉണരുന്ന...
ജീവിത മധുരത്തിന്* അമ്രതാണ്*.
വര്*ണ്ണ ശലഭങ്ങളായ്* പാറിപറക്കാം സ്നേഹം കൊതിക്കും മനസ്സുകളില്*
http://gallery.bizhat.com/data/500/butterfly.gifhttp://gallery.bizhat.com/data/500/y...buterflies.gif
മഴ പ്രണയത്തെ തൊടുമ്പോള്*...
വേനല്* മുഴുവന്* സൂര്യനെ ധ്യാനിച്ചതിന്റെ-
ദാഹം തീരാഞ്ഞിട്ടാവണം
മഴ തോര്*ന്നിട്ടേറെയായിട്ടും
ഒരു വാകമരം ഇപ്പോഴും
പെയ്തു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നത് .
ഈ മഴയത്ത്...
വെറുതെ, നിന്നെയോര്*ത്തു പോവുന്നു
ദൂരെ, നാം പിന്തുടര്*ന്ന മഴമേഘങ്ങള്*
*കിഴക്കന്* മലയുടെ മാറില്* ആര്*ത്തലച്ചു വീണു പോയതും...
ബസ്സിന്റെ നനഞ്ഞ ജാലകവിരി,
അതിലും നനഞ്ഞ നിന്റെ ചുരുള്*മുടിയിഴകളും...
കുടക്കീഴില്* നീയൊട്ടിനിന്ന കര്*ക്കടകസന്ധ്യ,
തൊട്ടരികില്*..
പുതുമഴയുടെ ഗന്ധമായ് നിന്* പിന്*കഴുത്തും
ഇടിയൊച്ച കേള്*ക്കവേ..
വിറയലാല്* നീയെന്* നെന്ചില്* മുഖം പൂഴ്ത്തി-
വിരലാലള്ളിപ്പിടിച്ചു മുറിവേല്*പ്പിച്ചതും
ഒടുവില്* പിരിഞ്ഞു പോകവേ...
മഴചാറ്റലാല്* നീ അറിയാതെ പോയൊരെന്*്*കണ്ണുനീരും..
വെറുതെ,
വെറുതെയിന്നോര്*ത്തു പോവുന്നു..
************ *