- 
	
	
		
		
		
		
			
 എത്ര ജന്മങ്ങള് വേണമെങ്കിലും കാത്തിരിക്
		
		
				
					
					
				
				
					
				
		
			
				
					 
നീ ഓര്ക്കുന്നുണ്ടോ ദൂരെ അങ് ദൂരെ,
പച്ചവിരിച്ച പാടത്തിന്നപ്പുറം ,
കുന്നും,ചോലയുംകടന്ന് കാവിലെ
ഇടവഴിക്കരികില്*
തനിയെ ഞാന് നിന്നെ കാത്ത്
നിന്ന ദിവസങളില്, 
ഒരു കൊചു കുസ്രുതി പ്പോലെ പുറകില്
ഒന്നും മിണ്ടാതെ വന്ന് എന്റെ കണ്ണുകളെ ആ 
കൈവിരലുകള് കൊണ്ട് മൂടിപിടിചു
നീ കളിപ്പിച്ചതെല്ലാം!
അന്നെല്ലാം നിന്റെ ആ 
കരിവളയിട്ട കൈകള്ക്കു മൈലാന്ചിയുടെ
മൊഞ്ചുള്ളനിറങ്ങള്* ഉണ്ടായിരുന്നു, ആ 
കവിളുകളില് മഴവില്ലു പോലെ ഒരു പാട്
നുണകുഴികള്* തെളിഞ്ഞിരുന്നു, ആ 
കാര്*കൂന്തല്* മയില്പീലിയേക്കാള്
അഴകുണ്ടായിരുന്നു, ആ ചുണ്ടുകള്*ക്ക്
തെനിനെക്കള്* മധുരം ഉണ്ടായിരുന്നു,!
പിന്നീടെപ്പൊഴോ എനിക്കു നിന്നൊടു യാത്ര 
പറയേണ്ടിവന്നു, ജീവിതത്തിന്റെ
പച്ചപ്പുകള് തേടി ഈ നാട്ടിലേക്ക്, കണ്ണുനീര് 
വീണുടഞ്ഞ നമ്മുടെ അവസാന
കൂടികാഴചയില് യാത്ര പറഞ്ഞു
ഞാന് നിന്റെ നെറുകയില് 
ചുംബിക്കും നേരം
നീ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ,
എത്ര ജന്മങ്ങള് വേണമെങ്കിലും
കാത്തിരിക്കാം ...
 
Keywords: Janmangal , malayalam kavithakal, malayalam poems, authors 
 
				
			 
			
		 
			
				
			
				
			
			
			
		 
	 
	
	
 
		
		
		
	
 
	
	
	
	
	
	
	
	
	
	
	
	Tags for this Thread
	
	
	
		
		
		
		
			
				
				Posting Permissions
			
			
				
	
		- You may not post new threads
 
		- You may not post replies
 
		- You may not post attachments
 
		- You may not edit your posts
 
		-  
 
	
	
	Forum Rules
 
			 
		 
	 
 
  
   
  
 
	
 
Bookmarks