ശ്രീ : രാമായണമാസത്തിന് തുടക്കം

[vineesh]

പരിശുദ്ധമായ ജീവാത്മാവിന്റെ പ്രതീകമാണ് സീത.

ജീവിതമര്യാദകളുടെ ലക്ഷ്മണരേഖ അവിവേകവും അശ്രദ്ധയുംമൂലം ലംഘിക്കേണ്ടിവരുമ്പോഴാണ് ജീവാത്മാവ് മായാനഗരിയുടെ തടവിലകപ്പെടുന്നത്. ഇതാണ് സീതയുടെ ലങ്കാവാസം സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. കാമക്രോധലോഭമോഹ അഹങ്കാരാദികളായ രാവണകിങ്കരന്മാരുടെ ആക്രമണമേറ്റു കഴിയുമ്പോള്* പരമാത്മസ്മൃതി മാത്രമാണ് ഏകാശ്രയം. രാമന്* എന്നുവെച്ചാല്* രമിപ്പിക്കുന്നവന്* തന്നെയാണ് പരമാത്മാവ്. ക്ഷീണിതമായ ജീവാത്മാവിനെ ആത്മാന്വേഷണത്തിലൂടെ മോചിപ്പിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.

മഹാവീരനായ വ്യക്തിക്കേ ആത്മാന്വേഷണം സാധ്യമാകൂ എന്ന് ഹനുമാന്റെ ഉദാഹരണത്തിലൂടെ വിവക്ഷിക്കാം. അനന്തമായ കഴിവും ഗുണങ്ങളും ഉണ്ടെങ്കിലും അത് സ്മൃതിപഥത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാന്* കഴിയാത്ത വ്യക്തി ദുര്*ബലനെപ്പോലെ ജീവിക്കേണ്ടിവരും. ഇവിടെ സ്മൃതി ഉണര്*ത്താന്* സഹായിക്കുന്ന പൗരാണികനായ ജാംബവാന്* ചിരന്തനനായ പരമാത്മാവിന്റെ പ്രതീകംതന്നെയാണ്. സ്മൃതിയുണര്*ന്ന ഹനുമാന്* നിഷേധാത്മകതയും വ്യര്*ഥചിന്തകളും അലയടിക്കുന്ന പരാജയഭീതിയുടെ ചുഴികള്* ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന മനസ്സാകുന്ന മഹാസാഗരം നീന്തിക്കടക്കുകയല്ല ചെയ്യുന്നതെന്നത് പ്രത്യേക പരാമര്*ശം അര്*ഹിക്കുന്നു. സ്വന്തം ശക്തിയെക്കുറിച്ച് ബോധവാനാകുന്ന വ്യക്തിക്ക് പ്രതികൂലതകള്*ക്കുമേലെ പറന്നുയരാനും സര്*വഗുണ സര്*വപ്രാപ്തിസമ്പന്നമായ അന്തരാത്മാവിനെ കണ്ടെത്താനും കഴിയുമെന്നതാണ് സന്ദര്*ഭസാരം.

ഈ യാത്രയില്* പ്രതിബന്ധങ്ങള്* ഇല്ലാതില്ല. ആത്മാന്വേഷണ തത്പരനായവന്റെ മുന്നില്* പ്രതിബന്ധങ്ങള്* ഹിമാലയാകാരം പൂണ്ടുവന്നേക്കാമെന്ന് സുരസയുടെ കഥ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. എന്നാല്* പരമാത്മസ്മൃതിയില്* ലീനനായ സ്വബോധമുണര്*ന്ന ഹനുമാന്* തന്റെ അഹത്തെ ചെറുതാക്കി പ്രതിബന്ധങ്ങളെ നിസ്സാരമാക്കുന്നു. അഹങ്കാരത്തെ എത്ര വലുതാക്കുന്നുവോ അത്രയും വിഘ്*നങ്ങളും വളരുമെന്നാണ് ശരീരം വലുതാക്കുന്ന ഹനുമാനെക്കാള്* വളരുന്ന സുരസയുടെ ചിത്രം നമുക്ക് നല്കുന്നത്. സ്വസ്ഥിതി ഉയരുന്നതനുസരിച്ച് പരിതഃസ്ഥിതികളും വിഘ്*നങ്ങളും നിസ്സാരമാവുന്നു. രാമായണമാസം അന്തര്*ലീനമായ ശക്തികളെ ഉണര്*ത്താനും സാക്ഷാത്കരിക്കാനുമുള്ള അവസരമാണ്.

[vineesh]

ഭഗവാനും ഭക്തനും ഒന്നാകുന്ന സുന്ദരമുഹൂര്*ത്തം

ഭഗവാനും ഭക്തനും ഭക്തിപ്രഭാവത്താല്* ഒന്നാവുന്ന സുന്ദരമുഹൂര്*ത്തത്തേക്കാള്* അനശ്വരമായി മറ്റൊന്നില്ല. സുന്ദരകാണ്ഡത്തിലെ ഈ രംഗത്തിന്റെ അനുസ്മരണത്തേക്കാള്* വലിയൊരു ശുഭമുഹൂര്*ത്തം ഒരു ജീവനും ലഭ്യമാവില്ല.

സമുദ്രതരണം നടത്തി ലങ്കയില്* എത്തി സീതാദേവിയെ ദര്*ശിച്ച് ശ്രീരാമന്റെ മോതിരം നല്*കിയ ഹനുമാന്* സീതാമാതാവിന്റെ ചൂഡാമണി രത്*നം ഏറ്റുവാങ്ങി. ദൂതന്റെ ധര്*മമെന്ന നിലയില്* രാവണന് തത്ത്വോപദേശം നല്*കുകയും ചെയ്തു. ലങ്കാദഹനശേഷം രാമമന്ത്രജപധ്വനിയോടെ മഹേന്ദ്രപര്*വത ഭാഗത്തേക്ക് മടങ്ങി. കാത്തിരുന്ന വാനരസൈന്യത്തോടൊപ്പം ശ്രീരാമസന്നിധിയിലെത്തി. 'കണ്ടേന്* ദേവിയെ' എന്ന ശുഭവാര്*ത്ത അറിയിച്ച് വിനയാന്വിതനായി രാമപാദങ്ങളില്* ചൂഡാരത്*നം അര്*പ്പിച്ചുനിന്ന ഹനുമാനെ വാത്സല്യപൂര്*വം ശ്രീരാമന്* ആലിംഗനം ചെയ്ത രംഗം തന്നെയാണ് സുന്ദരകാണ്ഡത്തെ അതീവസുന്ദരമാക്കുന്നത്.

ആശ്രിതരുടെ ദുഃഖം തുടയ്ക്കുന്ന ശ്രീരാമന്റെ ദുഃഖാവസ്ഥയ്ക്ക് വിരാമം നല്*കാന്* രാമഭക്തന് കഴിഞ്ഞത് ശ്രീരാമനാമത്തിന്റെ പ്രഭാവവൈഭവം തന്നെ എന്ന് കരുതണം. ശ്രീരാമനും ആഞ്ജനേയനുമായുള്ള സംഗമം ഇതിഹാസകാവ്യത്തിലെ തന്നെ സുന്ദരമുഹൂര്*ത്തങ്ങളിലൊന്നാണ്. എവിടെയെല്ലാം രഘുനാഥനാമമുണ്ടോ അവിടെയെല്ലാം വിനയഭാവത്തോടെ ഭക്തഹനുമാന്റെ സാന്നിധ്യം ഉണ്ടെന്നുള്ള വിശ്വാസം ദൃഢമാണ്. വാനരത്വത്തിന് മനുഷ്യത്വത്തെ ഉള്*ക്കൊണ്ട് മാധവത്വത്തിലേക്ക് ഉയരാനാവുമെന്ന വസ്തുത സാധകര്*ക്ക് എന്നും പ്രചോദനമാണ്. അതു തന്നെയാണ് സുന്ദരകാണ്ഡത്തിന്റെ തത്ത്വരസാമൃതം.

ജീവന്* സംസാരസമുദ്രത്തെ അതിക്രമിച്ച് അധ്യാത്മസാധനയില്* മുഴുകി ബ്രഹ്മവിദ്യയെ അറിഞ്ഞ് ചരിതാര്*ഥനാവുന്ന വിധത്തെയാണ് സുന്ദരകാണ്ഡത്തില്* താത്ത്വികമായി ഉപന്യസിച്ചിരിക്കുന്നത്. അസാധ്യമെന്ന് കരുതുന്ന മഹാകര്*മം ഫലപ്രദമായി ധീരതയോടെ നിര്*വഹിച്ച് സംതൃപ്തി അനുഭവിക്കാന്* സാധിക്കുന്ന സാധകന്റെ അനുഗ്രഹസിദ്ധി അനിര്*വചനീയമാണ്. തന്നില്* നിക്ഷിപ്തമായ കാര്യങ്ങളും കര്*മങ്ങളും തികഞ്ഞ ഭക്തിശ്രദ്ധാഭാവനയോടും സ്നേഹപൂര്*വമായ സേവനതത്പരതയോടും വിശ്വാസത്തോടും വിശ്വസ്തതയോടും സധൈര്യം നിര്*വഹിച്ച് ഈശ്വരങ്കല്* അര്*പ്പിക്കലാണ് പരമോന്നത ധര്*മം എന്ന നിശ്ചയദാര്*ഢ്യമാണ് ശ്രീഹനുമാനെ വാനരശ്രേഷ്ഠപദവിയിലേക്കുയര്*ത്തിയ മഹദ്ഗുണഘടകം.