നിശബ്ദതയുടെ വിശുദ്ദിയില്*
പൊതിഞ്ഞു വച്ച പ്രണയം ... !
അവളോട്* പറയാന്* മറന്ന
എത്രയോ സ്വകാര്യങ്ങള്*... !
അവളുടെ നാവില്* നിന്ന്
കേള്*ക്കാന്* കൊതിച്ച ആഗ്രഹങ്ങള്* .. !


മൃതിയുടെ കരങ്ങള്*
തൊണ്ടയില്* മുറുകിയപ്പോള്*,
അവസാന നെടുവീര്*പ്പിനോപ്പം
ആരുമറിയാതെ
ഒരു കണ്ണീര്* മുത്തില്* പൊഴിഞ്ഞിരുന്നു
നിനക്കായി നീയറിയാതെ പോയ എന്റെ പ്രണയം ... !

Keywords: poem, kavitha, malayalam kavithakal, pranayam kavitha