കവിത

[sherlyk]

ചൊല്ലു ചൊല്ലു തുമ്പി
ചൊല്ലു ചെല്ലത്തുമ്പീ നല്ലോണത്തുമ്പീ
ഓ നല്ലോലത്തുമ്പീ
കണ്ടുവോ നീ
കണ്ടുവോ നീയെന്* കണ്ണനെ

ഇല്ലിക്കാട്ടില്* മൂളുന്നു
കണ്ണനാണോ..
കാറ്റില്* മൂളുന്നു കണ്ണനാണോ..
എന്* മനസ്സിന്* പൊന്* കടമ്പോ..
പിന്നെയും പൂക്കള്* ചൂടുന്നു


ഇന്നെന്* കണ്ണീര്*പ്പൂമാല
കാഴ്ച വെയ്ക്കാം..
കണ്ണീര്*പ്പൂമാല കാഴ്ച വെയ്ക്കാം
കണ്* കുളിരെ കണ്ടു നില്*ക്കെ..
കണ്ണടഞ്ഞെങ്കിലെന്* കണ്ണാ

[sherlyk]

ഈ നടപ്പാതയിലെ സായാഹ്നങ്ങള്*
പൂമരച്ചില്ലകളുടേതാണ്*.
കാമുകിയുടെ ശിരസ്സില്* നിന്നെന്നോണം
കൊഴിഞ്ഞു വീണ പൂക്കള്*
സുഗന്ധം വമിക്കുന്ന മരണത്തിലൂടെ
നമ്മുടെ ഓരോ ചുവടിനും
ശുഭയാത്ര നേരുന്നു.


കാറ്റിനോ,
ജീവിതത്തിന്റെ രൂക്ഷഗന്ധം.
അത്* നിര്*ദ്ദാക്ഷിണ്യം
മരണത്തെ
മറവിയിലേക്ക്* തൂത്തെറിയുന്നു.


നടപ്പാത.
നിശ്ചലമായ ഒരു പുഴ.
അതിന്റെ പ്രതലത്തില്*
*പേരറിയാത്ത രണ്ട്* തവിട്ടു പൂക്കള്*.
നമ്മള്*.
ചലിക്കുന്നത്* പുഴയല്ല,
പൂക്കള്* മാത്രം.

ഒഴുക്കില്ലാത്ത ജലത്തിലൂടെയുള്ള
വിചിത്രമായ ഈ ഒഴുക്ക്*
നമ്മളെ നമ്മളിലേക്ക്* മാത്രം ചുരുക്കുന്നു.

നമ്മുടെ കാഴ്ച
അതിന്റെ പരിധിയെ ചുരുക്കിച്ചുരുക്കി
ഈ നടപ്പാതയെ
അനന്തമാക്കി മാറ്റുന്നു.

[sherlyk]

ലാളിച്ചു പെറ്റ ലതയന്*പൊടു ശൈശവത്തില്*,
പാലിച്ചു പല്ലവപുടങ്ങളില്* വെച്ചു നിന്നെ;
ആ ലോലവായു ചെറുതൊട്ടിലുമാട്ടി, താരാ-
ട്ടാലാപമാര്*ന്നു മലരേ, ദളമര്*മ്മരങ്ങള്*

പാലൊത്തെഴും പുതുനിലാവിലലം കുളിച്ചും
ബാലാതപത്തില്* വിളയാടിയുമാടലെന്യേ
നീ ലീലപൂണ്ടിളയ മൊട്ടുകളോടു ചേര്*ന്നു
ബാലത്വമങ്ങനെ കഴിച്ചിതു നാളില്* നാളില്*

ശീലിച്ചു ഗാനമിടചേര്*ന്നു ശിരസ്സുമാട്ടി-
ക്കാലത്തെഴും കിളികളോടഥ മൗനമായ്* നീ
ഈ ലോകതത്വവുമയേ, തെളിവാര്*ന്ന താരാ-
ജാലത്തൊടുന്മുഖതയാര്*ന്നു പഠിച്ചു രാവില്*

ഈവണ്ണമന്*പൊടു വളര്*ന്നഥ നിന്റെയംഗ-
മാവിഷ്ക്കരിച്ചു ചില ഭംഗികള്* മോഹനങ്ങള്*
ഭാവം പകര്*ന്നു വദനം, കവിള്* കാന്തിയാര്*ന്നു
പൂവേ! അതില്* പുതിയ പുഞ്ചിരി സഞ്ചരിച്ചു.

[sherlyk]

പുലര്*കാല തൂമഞ്ഞിന്* കുളിരുമായി ..

പാതി തുറന്നോരെന്* ജാലക വാതിലില്* .

പനിനീര്* പൂവിന്റെ ഗന്ധവും പേറി …

പറന്നെതിയോരെന്* കുളിര്* കാറ്റേ …..




മെല്ലെയെന്* പൂമുഖം തൊട്ടു തലോടി, എന്*-

ഏകാന്ത നിദ്രതന്* സ്വപ്നങ്ങള്*ക് …

ഏഴു നിറങ്ങളും ചലിച്ചു ചാര്*ത്തി …

എന്* അന്തരംഗ കുളിര്*മ്മയേകി …..



മധുരമാം ഏകാന്ത നിദ്രവെടിഞ്ഞു,

മാറത്തു കൈകള്* തന്* പുതപ്പു മൂടി ..

മെല്ലെയെന്* ജാലക വാതില്*ക്കല്* എത്തി ,

മഞ്ഞിന്* കണങ്ങള്* നിറഞ്ഞോരാ ജാലക ചില്ലില്*

മെല്ലെയെന്* കൈ വിരല്* തുമ്പാല്* തലോടി …




കുളിര്* കൊരിയെതിയ ചെറു പുഞ്ചിരിയാല്* …ഞാന്* എന്* ,

കുഞ്ഞു പൂന്തോട്ട ചാരുത നോക്കി നിന്ന് ..

കാരുണ്യ മേറുന്ന പൂക്കളെ നോക്കി ഞാന്* എന്* ..

കണ്ണിന്നു ദര്*ശന പുണ്യം ഏകി …..




കുഞ്ഞിളം പൂവിലും … പൂ മോട്ടുകളിലും ….

കിരണ പ്രകാശത്താല്* മഴവില്ലിന്* നിറമേകി …

കുളിര്*മഞ്ഞില്* കണങ്ങള്* പളുങ്ക് മണികള്* പോലെ …

കുളിര്* കാറ്റിന്* താളത്തില്* ആടി രസിച്ചു …



പൂവാം തോഴിയെ ച്ചുംബിക്കുവനായി …

പൂന്തേന്* നുകര്*ന്നോന്നു ഉല്ലസിക്കാന്*

പൂമ്പാറ്റകളും പൂ വണ്ടുകളും ..

പതിയെ പറന്നെത്തി പൂന്തോട്ട വീഥിയില്* …




കാതുകല്കിമ്പമാം കോകില നാദവും ..

കലപില കൂട്ടി പറന്നകലും കരുവികളും

ആകാശ നീലിമ വിസ്മയം ഏകി …

പിന്നെപ്പോഴോ എന്* കണ്ണുകള്*ക്കാനന്തമായി …

പച്ച വിരിചോരാ പുത്തരി പാടവും…

പാടത്തിന്* സൌന്ദര്യ പൂരണമായി

പാറി പറക്കുന്ന പനം തത്തകളും ….




മാരുത സാമീപ്യതാള ലയങ്ങളാല്*..

ആനന്ദ നൃത്തമാടും വൃക്ഷ ലതാദികളെ-

വിരഹത്തിന്* വേദന എകിടാതെ

ഇറ്റിറ്റു വീഴും തുഷാര കണങ്ങളും ..




ഭൂമിയെ പുല്*കി തലോടി ഒഴുകുന്ന …

പുണ്യമാം പുഴയെ നോക്കി നിന്നു….

ഏറെ കൊതിയോടെ … എന്നെന്നും കാണുവാന്*

ആശിച്ചുപോകും മാധുര്യമെകും കാഴ്ചകള്* …

കണ്ണിന്നു കണിയായി … മനസിന്* കുളിരായി ….

അനുഭൂതി പകരുന്ന …മനോഹര കാഴ്ചകള്*

ജന്മ സാഫല്യം എകും ... പുലര്*കാല കാഴ്ചകള്* ....

[sherlyk]

പുലര്*കാല തൂമഞ്ഞിന്* കുളിരുമായി ..

പാതി തുറന്നോരെന്* ജാലക വാതിലില്* .

പനിനീര്* പൂവിന്റെ ഗന്ധവും പേറി …

പറന്നെതിയോരെന്* കുളിര്* കാറ്റേ …..

മെല്ലെയെന്* പൂമുഖം തൊട്ടു തലോടി, എന്*-

ഏകാന്ത നിദ്രതന്* സ്വപ്നങ്ങള്*ക് …

ഏഴു നിറങ്ങളും ചലിച്ചു ചാര്*ത്തി …

എന്* അന്തരംഗ കുളിര്*മ്മയേകി …..

മധുരമാം ഏകാന്ത നിദ്രവെടിഞ്ഞു,

മാറത്തു കൈകള്* തന്* പുതപ്പു മൂടി ..

മെല്ലെയെന്* ജാലക വാതില്*ക്കല്* എത്തി ,

മഞ്ഞിന്* കണങ്ങള്* നിറഞ്ഞോരാ ജാലക ചില്ലില്*

മെല്ലെയെന്* കൈ വിരല്* തുമ്പാല്* തലോടി …

കുളിര്* കൊരിയെതിയ ചെറു പുഞ്ചിരിയാല്* …ഞാന്* എന്* ,

കുഞ്ഞു പൂന്തോട്ട ചാരുത നോക്കി നിന്ന് ..

കാരുണ്യ മേറുന്ന പൂക്കളെ നോക്കി ഞാന്* എന്* ..

കണ്ണിന്നു ദര്*ശന പുണ്യം ഏകി …..

കുഞ്ഞിളം പൂവിലും … പൂ മോട്ടുകളിലും ….

കിരണ പ്രകാശത്താല്* മഴവില്ലിന്* നിറമേകി …

കുളിര്*മഞ്ഞില്* കണങ്ങള്* പളുങ്ക് മണികള്* പോലെ …

കുളിര്* കാറ്റിന്* താളത്തില്* ആടി രസിച്ചു …

പൂവാം തോഴിയെ ച്ചുംബിക്കുവനായി …

പൂന്തേന്* നുകര്*ന്നോന്നു ഉല്ലസിക്കാന്*

പൂമ്പാറ്റകളും പൂ വണ്ടുകളും ..

പതിയെ പറന്നെത്തി പൂന്തോട്ട വീഥിയില്* …


കാതുകല്കിമ്പമാം കോകില നാദവും ..

കലപില കൂട്ടി പറന്നകലും കരുവികളും

ആകാശ നീലിമ വിസ്മയം ഏകി …

പിന്നെപ്പോഴോ എന്* കണ്ണുകള്*ക്കാനന്തമായി …

പച്ച വിരിചോരാ പുത്തരി പാടവും…

പാടത്തിന്* സൌന്ദര്യ പൂരണമായി

പാറി പറക്കുന്ന പനം തത്തകളും ….


മാരുത സാമീപ്യതാള ലയങ്ങളാല്*..

ആനന്ദ നൃത്തമാടും വൃക്ഷ ലതാദികളെ-

വിരഹത്തിന്* വേദന എകിടാതെ

ഇറ്റിറ്റു വീഴും തുഷാര കണങ്ങളും ..


ഭൂമിയെ പുല്*കി തലോടി ഒഴുകുന്ന …

പുണ്യമാം പുഴയെ നോക്കി നിന്നു….

ഏറെ കൊതിയോടെ … എന്നെന്നും കാണുവാന്*

ആശിച്ചുപോകും മാധുര്യമെകും കാഴ്ചകള്* …

കണ്ണിന്നു കണിയായി … മനസിന്* കുളിരായി ….

അനുഭൂതി പകരുന്ന …മനോഹര കാഴ്ചകള്*

ജന്മ സാഫല്യം എകും ... പുലര്*കാല കാഴ്ചകള്* ....


Keywords: Kavithakal, malayalam poems, devotional poems, author of poems,malayala kavithakal

[sherlyk]

മനസിന്റെ അജ്ഞാത നൊമ്പരത്തില്*

തിരതേടി അലയുന്ന തീരം പോലെ

മൌനനുരാഗതിന്* നൊമ്പരവും

പേറിഞാനലയുകയാണു നിന്നെതേടി.....

ചില്ലുടഞ്ഞ കണാടികഷ്ണത്തില്*

മന്ദസ്മിതം തൂകും നിന്* ഹൃദയം

അതില്* ചേക്കേറുവാനലയുന്ന

പക്ഷിയായ് എന്റെ ആത്മാവും...

നിദ്രയില്* ഞാന്* കാണും സ്വപ്നമുതുകള്*

എന്റെ മനസിനെ തരളിതമാക്കുന്നു.

മൗനരാഗമെന്* ചിന്താശകലതെ

ഭാവനയാകുന്ന കാറ്റിലിളകുന്നു....

പലവഴി കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞ മനസ്

തെന്നിമാറി ഒന്നിച്ച് കിഴ്ക്കാംതൂക്കിലേക്കു

പതിക്കുംബോള്* വിരഹമെന്നില്*

ചിലങ്കമണിപോല്* കിലുങ്ങുന്നു.....

ഓര്*മ്മകളുടെ സുഗന്ധവുമായ്നേര്*ത്ത

തേങ്ങലുകളോടെ ഞാനീ പടികളിറങ്ങവേ

എന്നിലൊന്നുമാത്രം അവശേഷിക്കുന്നു,

നീയുമൊത്തുള്ള മധുര സ്മരണകള്*.....

എന്നു നീയെന്നില്* നിന്നകന്നു പോകുന്നുവോ?

അന്നെന്റെ ജീവന്* നിലക്കുമെന്* നാദമേ....

ഓര്*ക്കുക നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ഓര്*മ്മകള്*

എന്* ജീവന്റെ ശേഷിപ്പുകള്*....

[sherlyk]

മനോഹരമായിരുന്നു എന്റെ ഹൃദയം

ഒരു പളുങ്കുശില്പം പോലെ

സ്നേഹമാകുന്ന പ്രകാശത്തില്*-

അതു വെട്ടിത്തിളങ്ങിയിരുന്നു

ഒടുവില്* ഞാന്* സ്നേഹം-

പകുത്തു നല്*കിയവരാല്*ത്തന്നെ

അതു വലിച്ചെറിയപ്പെട്ടു

പൊട്ടിച്ചിതറപ്പെട്ട ഹൃദയം-

കൊടും വേദനയിലും മിടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു

ആര്*ക്കോ വേണ്ടി......

ആരുടെയോ വരവും പ്രതീക്ഷിച്ചു.

പക്ഷെ വിക്രിതമാക്കപ്പെട്ട ഹ്രിദയം-

ആര്*ക്കും തിരിച്ചറിയാന്* പറ്റാതെ പോയി

തറയില്* ചിതറിക്കിടന്നു

കടന്നു വന്നവരാല്* പിന്നെയും-

നിര്*ദ്ദെയം ചവിട്ടി മെതിക്കപ്പെട്ടു.

അപ്പോഴും കരഞ്ഞില്ല-

കണ്ണുകള്* തുളുമ്പിയില്ല

പലരും കൌതുകപൂര്*വ്വം കയ്യിലെടുത്തെങ്കിലും

തിളക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട ഈ സ്ഫടികം-

ആര്*ക്കുവേണം.....

വീണ്ടും ഇരുളില്* ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടു.

വെരും ഒരുന്നാള്* ആരെങ്കിലും

ഈ പൊട്ടിയ കഷ്ണങ്ങള്* ചേര്*ത്തുവെയ്ക്കാന്*

അതുവരെയും പ്രകാശം ചൊരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും

ഈ വഴി വെരുന്നവര്*ക്കായി-

അവരുടെ ചുണ്ടില്* ഒരു പുഞ്ചിരി വിടരാനായി

അവസാനമിടിപ്പ് നില്*ക്കും വരെയും.