പനിനീര്* പൂവിന്*റെ പ്രണയം .......

നിന്റെ ആവശ്യങള്*ക്കുള്ള ഉത്തരമാണ്* നിന്റെ സുഹൃത്ത്.
നീ സ്നേഹത്തോടെ വിതക്കുകയും നന്ദിയോടെ
കൊയ്യുകയും ചെയ്യുന്ന നിന്റെ വയലാണ്* അവന്*.

നിന്റെ സ്നേഹിതന്* ആത്മാര്*തതയോടെ സംസാരിക്കുമ്പോള്*
നിന്റെ മനസ്സിലെ 'ഇല്ലയെ' നീ ഭയക്കുന്നില്ല.
'അതെ' എന്നുച്ചരിക്കാന്* മടിക്കുന്നുമില്ല.
അവന്* നിശബ്ദനാകുമ്പോള്* നിന്റെ ഹൃദയം
അവന്റെ ഹൃദയത്തിന് കാതോര്*ക്കാതിരിക്കുന്നില്ല.
കാരണം സൗഹൃദത്തില്*, വാക്കുകളില്ലാതെ തന്നെ
ആഗ്രഹങളും പ്രതീക്ഷകളും ജനിക്കുന്നു.
സുഹൃത്തിനോട് വിടവാങുമ്പോള്*
നീ ദുഖിക്കുന്നില്ലെ. കാരണം അവനിലെ, നീ ഏറെ സ്നേഹിക്കുന്നതെല്ലാം
അവന്റെ അഭാവത്തിലാണ്* കൂടുതല്* വ്യക്തമായിരിക്കുക.

നിനക്കുള്ളതില്* വച്ച് ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഡമായത് നിന്റെ
സുഹൃത്തിനുള്ളതായിരിക്കട്ടെ.
നിന്റെ വേലിയിറക്കം അവന്* അറിഞ്ഞിരിക്കണമെന്നാകില്*
അതിന്റെ വേലിയേറ്റവും അവനറിയട്ടേ.
നേരം കളയാന്* വേണ്ടിയാണ്* നീ അവനെ
തിരയുന്നതെങ്കില്* എന്തിനാണാ സൗഹൃദം..?

രാത്രിമഴ കനത്തു പെയ്യുന്നു , എന്റെ മിഴികളും...

രാത്രിമഴയെ നീ ഏറെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു .
നിനക്കോര്*മ്മയില്ലേ കണ്ണാ അങ്ങ് ദൂരെയിരുന്നു നീയും ഇവിടെയിരുന്നു ഞാനും രാമഴയെ ഒന്നായി
അനുഭവിച്ചിരുന്ന ആ നല്ല കാലം ? അന്ന്
നീ ചൊല്ലിയിരുന്നു നിന്റെ പ്രണയമാണ്
ഈ രാമഴ എന്ന് ...ഞാനതില്* മുങ്ങി
നനഞ്ഞങ്ങിനെ നിര്*വൃതിയടഞ്ഞിരുന്നു .
ഇന്നും രാത്രിമഴ കനത്തു പെയ്യുന്നു ,
നിന്നോടുള്ള പ്രണയത്താല്* ഉള്ളുവിങ്ങി
ഞാനും . പക്ഷെ നീ മാത്രം എന്നില്*
നിന്നും ഒരുപാട് ദൂരെ !!

നീ ഒരിക്കല്* പറഞ്ഞവാക്കുകള്*
ഞാനിവിടെ കടമെടുക്കട്ടെ ..."കാലം
മാറിയില്ലേ എന്ന് പറയുന്നതില്* അര്*ഥമില്ല ,
മാറുന്നത് കാലമല്ല . നമ്മളാണ് ,
നമ്മുടെ മനസ്ഥിതിയാണ് ..."
അന്ന് നീ പറഞ്ഞതെത്ര സത്യം .
കാലമല്ല ,മാറിയത് നിനക്കെന്നോടുള്ള
പ്രണയമാണ് ... , നീ എല്ലാം എത്ര വേഗം മറന്നു !!

അനുരാഗസന്ധ്യാ കുങ്കുമം ചാർത്തിയ
അനുപമ സാഗരതീരം
ആ മൺതരികളിൽ കളം വരയ്ക്കും എന്റെ
ആത്മാവിലേതോ വികാരം എന്റെ
ആത്മാവിലേതോ വികാരം

മൃദുലവികാരങ്ങൾ ചാമരം വീശുന്ന
മധുരമൊരോർമ്മതൻ നിർവൃതിയിൽ
എന്നിൽ ഞാനറിയാതൊരു പാട്ടിന്റെ
പല്ലവി താനേ ഒഴുകീ...
അതു നിന്നെക്കുറിച്ചായിരുന്നൂ


തരളവിചാരങ്ങൾ നീരവമുണരുമ്പോൾ
തനുവിലൊരാവേശം നുരയുമ്പോൾ
ഏതോ സ്വപ്ന വസന്ത ലഹരിയായ്
ഒരു വരിക്കവിത വിരിഞ്ഞൂ...
അതു നീ കേൾക്കുവാനായിരുന്നൂ
http://gallery.bizhat.com/data/500/girl1.gif

എനിക്ക് അവളെ ഒരു പാട് ഇഷ്ടമായിരുന്നു.. അവള്*ക്ക് എന്നെയും ഒരു പാട് ഇഷ്ടമായിരുന്നു..

പ്രണയമായിരുന്നു എനിക്ക് അവളോട്..

അവള്*ക്ക് എന്നോടും..

പക്ഷേ പൂവിടാത്ത കൊന്ന പോലെ..


എന്*റ്റെ പ്രണയം .... വിടര്*ന്നില്ല..

അവളുടെ പ്രണയം പൂത്തില്ല..

പരസ്പരം അറിയാതെ..

പരസ്പരം പറയാതെ..

എന്ത് പ്രണയം..

ഒരു മഴനിലവ് വിരിയിചു നീ

ഒരു മഴവിലായ് തെളിഞു നീ

ഒരു പൂവയ് വിടര്*ന്നു നീ

ഒരു സ്നേഹമായ് പടര്*ന്നു നീ

ഒരു പ്രണയമായ് നീ എന്നിലലിഞു

നന്ദി പറയാന്* വാക്കുകള്* ഇല്ലാതെയ്

ഒഴുകുന്നു ഈ മഴതുള്ളിയില്* *

ഈ പ്രവാസ ഭൂമിയിലെ

ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന

മരുഭൂമിയില്*

ആശ്വാസത്തിന്*
ജലകണമായ് നീ

അലിയുന്നുവെന്നില്*
സാന്ത്വനമായ്...അനുഭൂതിയായ്

മധുരം നിറയും നിന്നിലെ വിരുന്നുക്കാരന്* ഞാന്* .....

അറിയതെ കടന്നുവന്നെന്* മനസിനുള്ളില്*

പറയാതെ പോവുവതെന്തേ

ഓര്*മ്മകള്* മരിചിരുന്നുവെങ്കില്*
ഇന്നലെയുടെ പ്രണയം കാണ്*മതാരു പറയുവതാരു

കാലത്തിന്* പ്രണയകാവ്യ്*ങള്*

മൂകസാക്ഷിയായ് നില്*പ്പു ദൂരെ

പ്രണയം അറിഞ നമ്മല്*

ഓ ഭാഗ്യ്വാന്*മാര്*

ഓര്*മ്മകളെ നിനക്കു നന്ദി....

ഇന്നും നിന്* ഓര്*മ്മയിലൂടെ

ഞാന്* അറിയുന്നു അവളെ

അസ്തമയ സൂര്യന്*റ്റെ

കുകുമചെപ്പിനുള്ളീലെ

നിഴല്* സംഗമത്തിനായ്

കാത്തിരിപ്പു ഞാന്*

ഏകനായ്.

http://gallery.bizhat.com/data/500/butterfly.gif


കനക മുന്തിരികള്* മണികള്* കോര്*ക്കുമൊരു പുലരിയില്*..
ഒരു കുരുന്നു കുനു ചിറകുമായ്* വരിക ശലഭമെ..
കനക മുന്തിരികള്* മണികള്* കോര്*ക്കുമൊരു പുലരിയില്*..
ഒരു കുരുന്നു കുനു ചിറകുമായ്* വരിക ശലഭമെ..
സൂര്യനെ.. ധ്യാനിക്കുമീ പൂപോലെ ഞാന്* മിഴിപൂട്ടവെ..
സൂര്യനെ.. ധ്യാനിക്കുമീ പൂപോലെ ഞാന്* മിഴിപൂട്ടവെ..
വേനല്*കൊള്ളും നെറുകില്* മെല്ലെ നീ തൊട്ടു..
കനക മുന്തിരികള്* മണികള്* കോര്*ക്കുമൊരു പുലരിയില്*..
ഒരു കുരുന്നു കുനു ചിറകുമായ്* വരിക ശലഭമെ..
പാതിരാ താരങ്ങളേ എന്നൊടു നീ മിണ്ടില്ലയൊ..
പാതിരാ താരങ്ങളേ എന്നൊടു നീ മിണ്ടില്ലയൊ..
ഏന്തേ.. ഇന്നെന്* കവിളില്* മെല്ലെ നീ തൊട്ടു..
http://gallery.bizhat.com/data/500/yellow.gif

തോഴി നിനക്കൊരു കവിത
മിഴിനീരില്* എഴുതിയ കവിത
ഓര്*മ്മയില്* ഓമനിക്കാന്* പഴയൊരു സുഹൃത്തിന്റെ
ഒരിക്കലും മരിക്കാത്ത കവിത

മനസ്സുകള്* അടുത്തിട്ടും പരിണയ മാല്യത്തിന്*
പരിമളം അറിഞ്ഞില്ല നമ്മള്*
മാനസ്സ മങ്ങല്യം നിന്മാറില്* അണിയിക്കാന്*
അനുമതി തന്നില്ല ദൈവം
ഇനിയും കരിഞ്ഞില്ല മോഹം
അണയാതെ എറിയുന്നു ദാഹം.. ദാഹം...

അകലുവാന്* വിധിച്ചിട്ടും ആശകള്* നീയാകും
അഗ്നിയെ വലംവച്ച് നില്*പ്പൂ
ഓര്*മ്മയില്* ഹോമിക്കാന്* ഇന്നെന്*റെ ഹൃദയത്തില്*
ഒരുപിടി സ്വപ്*നങ്ങള്* മാത്രം
ഇനിയും കൊഴിഞ്ഞില്ല സൂനം
വിടരുന്നു മധുമയ ഗാനം.. ഗാനം..

എന്നൊടു കൂട്ട് കൂടണമെങ്കില് കൂടിക്കോ..

പിന്നെ എന്റെ സ്നെഹത്തെ കുറ്റം പറയരുത്..
എന്നെ പാതി വഴിയെ തനിച്ചാക്കരുത്...കാരണം കരയാന് എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല...

എന്*റെ മുന്നില് നടക്കരുത്..

ഞാന് പിന്തുടര്*നെന്നു വരില്ല...
എന്*റെ പിന്നില് വരരുത്..

ഞാന് നയിച്ചെന്നു വരില്ല....
പറ്റുമെങ്കില് അല്പ ദൂരം നമുക്കൊരുമിച്ചു നടക്കാം,
സുഹൃത്തുക്കളായി..........

ഞാന് എന്നും എന്റെ സൌഹൃദങ്ങളെ വിലമതിക്കുന്നു.
എന്നില് എന്തെങ്കിലും നല്ല ഗുണങ്ങള് കാണുന്നുവെങ്കില്

അതെനിക്ക് പകര്**ന്നു കിട്ടിയത് എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളില്

നിന്നാണ്, മറിച്ച് എന്തെങ്കിലും ദോഷവശങ്ങള്

കാണുന്നുവെങ്കില് അത് എന്റേതു മാത്രമാണ്.

പുലരികള് ഇനിയും പിറന്നേക്കാം

,വാനമ്പാടികള് ഇനിയും പാടിയേക്കാം,

എങ്കിലും... ഞാനൊരു മിന്നാമിനുങ്ങാകുകയാണ്...

നിങ്ങളുടെ മനസ്സിലോരു മിന്നുവെട്ടം പകരാന്.....

വിടപറയുകയാണിനി,യിതുപോലെ
തഴുകുകില്ലൊരു സന്ധ്യയും നമ്മളെ
വിടരുകില്ല പുലരി നമുക്കായി-
യുരുവിടില്ല ഗായത്രി തന്* സാന്ത്വനം


പ്രണയ സോപാനമോരോന്നിലും
നിണ്റ്റെ പദസരോജം വിടരില്ലിനിമുതല്*
അരുമയോടെ ഞാന്* കാത്തിരിക്കാറുള്ള
കൊലുസ്സിനീണവും കേള്*ക്കില്ലൊരിക്കിലും



തിരി തെളിയില്ല കല്*വിളക്കില്*,
കാവു- തീണ്ടിയെത്തില്ലൊരു കിളിപ്പൈതലും
കാട്ടു പാതയില്* പൂക്കില്ല മന്ദാര-
മലരുകള്* നിണ്റ്റെ അളകത്തിലണിയുവാന്*


അധരമിനിമേല്* തുടിക്കില്ല, കറുകകള്*
മഞ്ഞു തുള്ളിയെ മാറോടണയ്ക്കില്ല,
വിരലുകള്* നീട്ടിയെഴുതില്ല പൊടിമണല്*-
ത്തരിയിലര്*ത്ഥമില്ലാത്തതാം വാക്കുകള്*



ഒരു തലോടല്* കൊതിച്ചു തൊട്ടാവാടി
സിര നിറച്ചു സ്നേഹം കാത്തു വെക്കില്ല
കരള്* മുറിഞ്ഞു പാടും മുളങ്കാട്ടിന്നു-
ചരണവരിശകളാകില്ല നീയിനി



ആറ്റുവക്കിലെ ഞാവല്*പ്പഴച്ചില്ല-
ചൂണ്ടി വാശി തന്* വാളെടുക്കില്ല നീ
മുല്ലവള്ളിക്കു നീര്* കോരുവാനുള്ള
മണ്*കുടത്തിനായ്* ശണ്ഠയും കൂടില്ല.



അരുവിയില്* വീണുടഞ്ഞ വളപ്പൊട്ടു
നിധി കണക്കെ ഹൃദയത്തില്* സൂക്ഷിക്കില്ല,
ശംഖുമാല കൊരുത്തു ചന്ദ്രക്കല-
ത്താലി തീര്*ത്തു പൊതിഞ്ഞു വെക്കില്ലിനി..

സൌഹൃദം പലതരത്തിലാണ്. ചിലര്*ക്ക് ഒരുപാട് പേര്* സുഹൃത്തുക്കളായി ഉണ്ടാകും. ചിലര്*ക്ക് വിരലില്* എണ്ണവുന്ന വളരെ ചുരുക്കം ചിലര്* മാത്രം. എന്നാല്*, മറ്റു ചില സൌഹൃദങ്ങള്* ഇതില്* നിന്നെല്ലാം വ്യത്യസ്തമാണ്. ഒരുപാട് സുഹൃത്തുക്കള്*, എന്നാല്* ഇതില്* തന്നെ വിരലിലെണ്ണാവുന്ന ചുരുക്കം ചിലര്* മാത്രമായിരിക്കും അവരുടെ അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കള്*. സൌഹൃദങ്ങള്* സുകൃതങ്ങളാണ്, പുണ്യമാണ്.

നമ്മുടെ കറകളഞ്ഞ മാനസികാരോഗ്യത്തിന് ദൃഢതയുള്ള സൌഹൃദങ്ങള്* ആവശ്യമാണ്. ചിലപ്പോള്* അത്യാവശ്യവും. ജീവിതത്തിന്*റെ ചില നിമിഷങ്ങളില്* ഒന്നു തളര്*ന്നു പോകുമ്പോള്* ‘സാരമില്ലടേ’ എന്ന ഏറ്റവും അടുത്ത സുഹൃത്തിന്*റെ സാന്ത്വനവചനമായിരിക്കും നമുക്ക് കരുത്താകുക. ആരുമില്ലെന്ന് കരുതിയിരിക്കുമ്പോള്* ‘എന്താടാ, എന്തു പറ്റി?’ എന്ന ചോദ്യം മനസ്സിലേക്ക് കടത്തിവിടുന്ന കുളിര്*മ്മ അവര്*ണ്ണനീയമാണ്. സൌഹൃദക്കൂട്ടങ്ങളില്* ദൂരങ്ങളെ പരിഗണിക്കാതെ ഓടിയെത്തുന്ന, കമ്പനിയില്* വഴക്കുണ്ടാക്കി അവധി എടുത്ത് പാഞ്ഞുവരുന്ന ഒരു സുഹൃത്തെങ്കിലും നിങ്ങള്*ക്ക് ഉണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കില്* നിങ്ങള്* ഭാഗ്യവാന്മാരാണ്.

സൌഹൃദത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങിയപ്പോള്* തന്നെ അതിന്*റെ വിലയെക്കുറിച്ചും വിലമതിക്കാന്* കഴിയില്ല എന്നതിനെക്കുറിച്ചുമാണ് പറഞ്ഞത്. മനസ്സിനോട് ചേര്*ന്നു നില്ക്കുന്നവര്*, തളര്*ന്നു വീഴുമ്പോഴും താങ്ങായി എത്തുന്നവര്*, നഷ്ടങ്ങള്* നോക്കാതെ ഒപ്പം നില്ക്കുന്നവര്*...ഇവരെല്ലാം നമുക്ക് തരുന്ന മാനസികോന്മേഷം ചില്ലറയല്ല. തെറ്റ് കാണുമ്പോള്* തിരുത്താന്* ശക്തമായ, ജീവിതത്തില്* നല്ലത് സംഭവിക്കുമ്പോള്* മനസ്സു തുറന്ന് നമ്മെ അനുഗ്രഹിച്ച് ആശീര്*വദിക്കുന്ന സുഹൃത്തുക്കള്* തന്നെയാണ് നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന് ബലം നല്കുന്നത്.
നമ്മള്* നല്ല സുഹൃത്താകുമ്പോള്* മാത്രമാണ് നമുക്കും നല്ല സുഹൃത്തുക്കളെ ലഭിക്കുക. ആത്മാവിനോ*ട് ചേര്*ന്ന് നില്ക്കുന്ന സൌഹൃദങ്ങള്* നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്* വിരലിലെണ്ണാവുന്നത് മാത്രമായിരിക്കും. എല്ലാം പറയുന്ന, എന്തും പറയാവുന്ന നമ്മുടെ ഹൃദയം പൊട്ടിച്ച് അകത്തു കയറിയ വളരെ ചുരുക്കം ചിലര്* നമുക്കുണ്ടാകും. അവര്* ഒരിക്കല്* പോലും നമ്മളെയോ നമ്മള്* ഒരിക്കല്* പോലും അവരെയോ വേദനിപ്പിക്കില്ല, കാരണം അത്തരം സൌഹൃദങ്ങള്* അത്രയധികം ‘അണ്ടര്*സ്റ്റുഡ്’ ആയിരിക്കും.

എന്നാല്*, ഹൃദയ കവാടത്തിന്*റെ ഷെല്ലിന് പുറത്ത് നമ്മള്* നല്കുന്ന ചില സൌഹൃദങ്ങളുണ്ട്. നമുക്ക് ചില സൌഹൃദങ്ങള്* അങ്ങനെ ലഭിക്കാറുണ്ട്. ഇവിടെയാണ് ഓരോ സുഹൃത്തും ഒരു മാണിക്യമാണെന്ന് തിരിച്ചറിയേണ്ടത്. നമ്മള്* തീര്*ത്തും ഒറ്റപ്പെട്ടെന്ന് തോന്നുമ്പോള്* അല്ലെങ്കില്* കൂടുതല്* കൂട്ടുകാര്* ആരുമില്ലാതിരിക്കുമ്പോള്* നമുക്ക് സൌഹൃദത്തിന്*റെ തണല്* തരുന്ന കൂട്ടുകാര്*. അവരെ വജ്രം പോലെ കാത്തുവെയ്ക്കാന്* നിങ്ങള്*ക്ക് കഴിയുന്നില്ലെങ്കില്* അത് ചിലപ്പോള്* അതിഭീകര നഷ്ടങ്ങളുടെ പട്ടികയിലേക്ക് ഉള്*പ്പെടുത്തേണ്ടി വരും. സൌഹൃദത്തിന്*റെ മൂല്യവും വിലയുമറിയാവുന്ന ഒരു സുഹൃത്ത്, അത് ആണാകട്ടെ പെണ്ണാകട്ടെ, നിങ്ങള്* അവരെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുമ്പോള്* നഷ്ടം അവര്*ക്കല്ല, നിങ്ങള്*ക്ക് തന്നെയായിരിക്കും.



ഇത്തരം സൌഹൃദങ്ങള്* പല തരത്തിലാണ് നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നത്. സുഹൃത്തിനെക്കുറിച്ച് ചില നുണക്കഥകള്* പറഞ്ഞ് (ഇത് തമാശയ്ക്ക് പറയുന്നതാണെന്നാണ് ഇത്തരക്കാരുടെ പക്ഷം) അയാളുടെ ഹൃദയം കത്തി കൊണ്ട് മുറിക്കുന്നതിലും കഷ്ടമായിട്ടായിരിക്കും ഇത്തരക്കാര്* മുറിച്ചു വെയ്ക്കുക. ഒരു നുണക്കഥ പറയുമ്പോഴേക്കും തകരുന്നതാണോ ഇയാളുടെ മനസ്സെന്ന് നിങ്ങള്* ചോദിച്ചേക്കാം. പക്ഷേ, നുണക്കഥ അയാളുടെ വ്യക്തിജീവിതത്തെ സാരമായി ബാധിച്ചാലോ? എറിഞ്ഞ കല്ല് തിരിച്ചെടുക്കാം, പക്ഷേ പറഞ്ഞ വാക്ക് അങ്ങനെയല്ലല്ലോ? ഇങ്ങനെ വേദനിപ്പിക്കുന്നവരുമായി പിന്നെ ആരെങ്കിലും സൌഹൃദത്തിന് പോകുമോ?

ശരീരത്തില്* ഏല്പിക്കുന്ന മുറിവ് കാലം മായ്ക്കുമെന്നാണ്. എന്നാല്*, വാക്ക് കൊണ്ട് ഒരാളുടെ മനസ്സില്* ഏല്പിക്കുന്ന മുറിവ് കാലം അസ്തമിച്ചാലും മാഞ്ഞെന്ന് വരില്ല. ഫലമോ, നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തില്* നിങ്ങള്*ക്ക് നഷ്ടമാകുന്നത് തെളിമയുള്ള വിശ്വാസ്യതയുള്ള ഒരു സുഹൃത്തിനെ ആയിരിക്കും, സൌഹൃദം ആയിരിക്കും. ഈ സൌഹൃദവാരത്തില്* സുഹൃത്തുക്കളുടെ വില നിങ്ങള്*ക്ക് മനസ്സിലാക്കാന്* കഴിയട്ടെ. അബദ്ധവശാല്*പ്പോലും ഒരു കൂട്ടുകാരനും കൂട്ടുകാരിയും നിങ്ങള്*ക്ക് നഷ്ടമാകാതിരിക്കട്ടെ. നിങ്ങളുടെ സൌഹൃദം വിലപ്പെട്ടതാണ്. അത് അര്*ഹതപ്പെട്ടവര്*ക്ക് മാത്രം നല്കുക.

എനിക്ക് നീ തന്നൊരീ കൂട്ടിനു
ഞാന് എന്നെ നല്*കുന്നു കൂട്ടുകാരാ
ഓര്*മ്മയുടെ ഊടുവഴികളില് എന്നും-
കൂട്ടായി വന്ന പ്രിയകൂട്ടുകാരാ

നീളുന്ന വഴികളില് എന് മുന്നില് എന്നും-
നിഴലായ് നിലാവായ് നീ നടന്നു
ഒരു വാക്ക് ഞാന് പറഞ്ഞില്ല എങ്കിലും-
അന്നു നിയെന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു

ഈ ഹ്രസ്വയത്രകള് പലവഴി എങ്കിലും-
പിരിയില്ല നിന്നെ ഞാന് കൂട്ടുകാരാ
രണ്ടക്ഷരം ഞാന് നിനക്കായി നല്*കുന്നു-
'സ്നേഹം' എന്നൊരൊറ്റ വാക്ക്

പ്രിയപ്പെട്ട കുട്ടുകാരി മറക്കാന്* നീ പറഞു
പക്ഷെ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല ,
എന്*റെ പ്രതിക്ഷകള്* എല്ലാം തെറ്റിയിരിക്കുന്നു ... എന്നാണ്

എന്*റെ പ്രതീക്ഷയും കണക്കുകൂട്ടലുകളും തെറ്റാതിരുന്നിട്ടുള്ളത് .............. എങ്കിലും വേദന തോന്നിയില്ല ആശിച്ചാലല്ലെ നിരാശയുണ്ടാകു .. ഞാന്* ഇപ്പൊള്* ഒറ്റപ്പെടലിന്*റെ ഗൃഹാതുരത്വം അനുഭവിക്കുകയാണ്
എന്*റെ സ്വപ്ന ലൊകത്തെ നിലാവായിരുന്നു നീ ..

പറഞിട്ടും പറഞിട്ടും തീരാത്ത് വാക്കുകളില്* സ്നേഹമെന്ന വികാരം ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച് നീ എന്നെ മൊഹിപ്പിക്കാന്* പഠിപ്പീച്ചു ..... അരളിമരത്തിലെ ശലഭക്കൂടുകാട്ടി കാട്ടി നീ എന്*റെ സ്വപ്നങള്*ക്ക് പൊട്ടിവിടരാത്ത ശലഭക്കൂട്ടിലെ മ്നോഹരമായ പൂമ്പാറ്റയുടെ നിറങള്* പകരുമ്പൊള്* ഏതോ നിര്*വൃതിയില്* അലിയുമായിരുന്നു ഞാന്* . സ്വപ്നം കാണാന്* എന്നെ പഠിപ്പിച്ച നിനക്ക് എന്*റെ ഹ്രീദയം നിറഞ നന്ദി....... പക്ഷെ ഇപ്പൊള്* എന്*റെ സ്വപ്നങള്*ക്ക് നിറങള്* നഷ്ടപ്പെടുന്നത് ഞാന്* അറിയുന്നു ...

കൊഴിഞു പൊകുന്ന മയിപ്പീലിത്തുണ്ട് പോലെ എന്*റെ സ്വപ്നവും കൊഴിഞു പൊവുകയാണ് .. നീലക്കുറിഞികള്* പൂവിടാത്ത താഴ്വരയിലെ ഏകാന്തതയില്* നിന്നാണ് ഞാനിത് കുറിക്കുന്നത്... നീ എന്നെ ഒരുപാട് സന്തോഷിപ്പിച്ചിരുന്നു ... ആശ്വസിപ്പിച്ചിരുന്നു... സ്നേഹം കൊണ്ടും ശാസനകൊണ്ടും...
പൊലിഞുപൊയ ഒരു നക്ഷത്രത്തിളക്കമായി ഞാന്* നിന്നെ മറക്കട്ടെ കൊഴിയുന്ന ഇന്നലെകളെക്കുറിച്ച് ഓര്*ക്കാതെ , വിടരുന്ന നാളകളിലേക്ക് ഒരു പൂമ്പാറ്റയെപ്പോലെ പറക്കുന്ന നിനക്ക് സര്*വ്വമംഗളങളും നേര്*ന്നുകൊണ്ട് ...
നിന്*റെമാത്രം.....

ഒരു കടലോളം സ്നേഹവുമായ് നീ നിന്നിട്ടും ഒരു കുന്നിക്കുരുവോളം പോലും തിരികെ തരാന്* എനിക്കായില്ല കാരണം നിന്റെ സ്നേഹം ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നില്ല

ദൂരെയാണെങ്കിലും നീ എന്റെ ഓര്*മകളില്* തെളിഞ്ഞു നില്*ക്കുന്നു ....:
എന്നെ വിട്ടു നീ എത്ര ദൂരത്ത് പോയാലും നിന്*റെ അരികില്* ഞാന്* ഉണ്ടാവും.. ഒരു ഇളം തെന്നല്* പോലെ നിന്നെ ഞാന്* തഴുകി കൊണ്ടിരിക്കും. "

ഞാന്* ഒന്ന് കൊതിച്ചു പോയി...വീണ്ടും ആ പഴയ ഓര്*മകളില്* മുഴുകി ജീവിക്കാന്*. അതിലൂടെ നിന്നെ വീണ്ടും ഒന്നും കൂടി കാണുവാന്* . അന്നൊരിക്കല്* നീ എന്*റെ മുന്നില്* വന്നു നിന്നപ്പോള്*. നീ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചപ്പോള്* അറിഞ്ഞില്ല ഒന്നും. ഒടുവില്* പിരിയുന്ന നിമിഷത്തില്* വീണ്ടും കാണുമോ? എന്നു ഒരു ചോദ്യം പോലെ നീ എന്നെ നോക്കിയതും. ആ നോട്ടം കണ്ടു എന്*റെ മനസ്സില്* നിന്*റെ സ്നേഹത്തിന്*റെ നോവ്* അറിഞ്ഞതും. ഇന്നും അതൊരു തീരാ നഷ്ടം ആയി മാറുന്നതും ഞാന്* അറിയുന്നു. എന്ത് കൊണ്ട് എന്*റെ കണ്ണുകള്* നിറയുന്നത്* തടയാന്* കഴിയുന്നില്ല..........?

പിരിയുന്ന നേരം എന്ത് കൊണ്ട് എനിക്ക് നിന്നോട് എന്*റെ സ്നേഹം പറയാന്* തോന്നിയില്ല? അന്ന് ഞാന്* നിന്*റെ അടുത്തു വന്നു അതു പറഞ്ഞിരുനെങ്കില്* ഇന്ന് ഞാന്* ഇങ്ങനെ കണ്ണുനീരോടെ??

ഓണാശംസകള്*

ചുളം വിളിച്ചെത്തിയ ചിങ്ങകാറ്റിനോടു കളി പറയുന്ന ആലിലകളും.
ആമ്പല്*പ്പൂവിന്റെ കവിളില്* ഉമ്മ വയ്ക്കുന്ന ആവണി തിങ്കളും.
വരാനിരിക്കുന്ന രാവിനെയോര്*ത്തു രാഗലോലയായ കുങ്കുമസന്ധ്യയും.

പരിഭവകൊഞ്ചലുമായി കുണുങ്ങി ഓടുന്ന പുഴപ്പെണ്ണിന്റെ നെറുകയില്* നനുത്ത കൈവിരലാല്*
തലോടുന്ന വര്*ഷമേഘങ്ങളും

മരതകപട്ടിന്* മുലക്കച്ച കെട്ടിയ മാമലകളും
തളിരില ചുണ്ടില്* നീലവാനം ഒളിപ്പിച്ച തുഷാരബിന്ദുക്കളും

പൊന്* കസവു ഞൊറിഞ്ഞുടുത്ത പൊന്നോണതുമ്പികളും
ഹരിനാമം ചൊല്ലുന്ന അമ്പലപ്രാവുകളും

കുടമണി ആട്ടി ഓടുന്ന പയ്ക്കിടാവും
വഴിയരികില്* കാത്തുനിന്ന തുമ്പകളും.ഓര്*മ്മകള്* വീണ്ടും ഊഞ്ഞലാടുകയാണു`.............

സ്വപ്നങ്ങള്*ക്കു ചിറകുമുളച്ചെങ്കില്*.........
അവയിലേറി പറക്കാന്* കഴിഞ്ഞെങ്കില്*...........

പൊയ`പ്പോയി മറഞ്ഞ നല്ലോണക്കാലങ്ങള്* ഒരിക്കല്*ക്കൂടി വിരുന്നു വന്നെങ്കില്*.............
എല്ലാ കൂട്ടുകാര്*ക്കും ഓണാശംസകള്

എന്* മനമതില്* കാര്*മേഘം കൂടുകെട്ടി……..
മിഴികളില്* നീര്*മണിയൂര്*ന്നിറങ്ങീ…..
നിദ്രയോ എന്നെവിട്ടകന്നു പോയി……
പിന്നെപ്പോഴോ പുലര്*കാല രശ്മികള്* വന്നെന്നെ
കനിവോടെ മെല്ലെ തഴുകിയപ്പോള്*……
കണ്ണുകള്* മെല്ലെ തുറന്നു ഞാന്* നോക്കവേ
മൃദുവായ് മനമിതെന്നോടു ചൊല്ലി
എരിയുന്ന കനലിന്റെ നെഞ്ചിലേക്കൊരു
കുഞ്ഞുമഴയായി മെല്ലെ നീ പെയ്തിറങ്ങൂ………

എന്*റെ പുഞ്ചിരിക്കു പിന്നിലെ
ദുഃഖം കാണാന്* കഴിയുന്നവന്*
എന്*റെ മൌനത്തില്* ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന
വാക്കുകളെ കണ്ടെത്തുന്നവന്*

എന്*റെ കോപത്തിനുള്ളിലെ
സ്നേഹം കണ്ടെത്തുന്നവന്*
അവനെ ഞാന്* വിശ്വസിക്കുന്നു
സ്നേഹിക്കുന്നു കാരണം
അവനാണ്* എന്*റെ യഥാര്*ത്ഥ കൂട്ടുകാരന്

ഇതായിരുന്നു എന്റെ ലോകം
ഇരുട്ടിനെ പ്രണയിച്ചും .
മൌനത്തില്* അലിഞ്ഞും
സ്വയം വേദനിച്ചും പിന്നീടൊരുനാള്*

തുറന്നിട്ട ജാലകത്തിനരികില്*
ഒരു മഴകാത്തു ഞാനും ഇരുന്നിരുന്നു
നിന്റെ സ്വപ്*നങ്ങള്* പുഴയായ്
ഒഴുകുന്നതും കാത്തു

നിന്റെ ചിത്രങ്ങള്*ക്ക് നിറം ചാലിച്ചു.
ഇന്ന് ഒരു വിതുമ്പലോടെ എന്നോട്
നീ യാത്ര ചൊല്ലുമ്പോള്*.
ഞാന്* മടങ്ങുന്നു

വലയില്* വീണ കിളികളാണ്....പനചൂരന്റെ അതി മനോഹരമായ ഒരു കവിത.
വലയില്* വീണ കിളികളാണ് നാം
ചിറകോടിഞ്ഞരിണകളാണ് നാം
വഴിവിളക്ക്* കണ്ന്നുചിമ്മുമീ
വഴിവിളക്ക്* നമ്മള്* പാടണം

വെയിലെരിഞ്ഞ വയലിലാണ് നാം
കൊയ്ത്ത്* പാട്ട് കേട്ട് പടവേ
ഞാനോടിച്ച കതിര് പങ്കിടാം
കുടനഞ്ഞ പെണ്കിടവ് നീ

ചാഞ്ഞ കൊംബിലാണ് ശാരികെ
ഊയലാടി പാട്ട് പാടി നീ
നിന്*റെ ചിറകിന്* ചൂട് തേടി ഞാന്*
ചിറകടിച്ച ചകിത കാമുകന്*

വാനിപചരക്ക് നമ്മളീ
തെരുവില്* നമ്മള്* വഴിപിരീയുവോര്*
വേടന്* എന്നെ വിട്ടിടുമ്പോള്* നീ
വേദനിച്ചു ചിരകൊടിക്കൊലാ

നിന്നെ വാങ്ങും എതോരുവനും
ധന്യനാകും എന്റെ ഓമനേ
എന്റെ കൂട്ടില്* എന്നും ഏകാനായ്
നിന്നെ ഓര്*ത്തു പാട്ട് പാടും ഞാന്*

എന്നും എന്നും എന്*റെ നെഞ്ചകം
കൊന്ച്ചും മൊഴിയില്* നിന്നെ ഓര്*ത്തിടും
വില പറഞ്ഞു വാങ്ങിടുന്നിത
എന്*റെ കൂട് ഒരുത്തന്* ഇന്നിതാ

തലയറഞ്ഞു ചത്ത്* ഞാന്* വരും
നിന്*റെ പാട്ടു കേള്*ക്കുവനുയിര്*
കൂട് വിട്ടു കൂട് പയുമെന്*
മോഹം ആര് കൂട്ടിലക്കിടും

നീ എനിക്കായി മാത്രം സൂക്ഷിച്ചുവച്ച ആ പ്രണയത്തിന് ഇന്നെന്തു പറ്റീ ?! എന്നാണ് നിനക്ക് എന്റെ പ്രണയത്തിന് സുഗന്ധം പോരാ എന്ന്തോന്നിത്തുടങ്ങിയത്?ഞാനും നീയും എന്ന ദ്വന്തമില്ല , നമ്മള്* എന്ന എകത്വമേയുള്ളൂ എന്ന് നീ എപ്പോഴും പറയാറുള്ളതല്ലേ...എന്നിട്ടും നീ എന്തിനായിരുന്നു നിന്റെ ഹൃദയത്തില്* നിന്നും എന്നെ അടര്*ത്തി മാറ്റിയത്?
എന്റെ ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞാല്* , കരളൊന്നു കലങ്ങിയാല്* നിന്റെതും പിടഞ്ഞിരുന്നു ....കലങ്ങിയിരുന്നു....എന്നിട്ടും ഇന്നെന്റെ ഒച്ചയില്ലാ കരച്ചില്*പോലും എന്തേ നീ അറിയുന്നില്ല ! എന്റെ ഓരോ നിനവുകളും പറയാതെ തന്നെ നീ അറിഞ്ഞിരുന്നു , ഇന്നോ ...എന്റെ ഹൃദയം കീറിപറിഞ്ഞു ചോരയൊലിപ്പിക്കുമ്പോഴും നീ എങ്ങോ ഇരിക്കുന്ന മറ്റേതോ ഹൃദയത്തെ തേടി അലയുന്നൂ !! ഒന്ന് പറഞ്ഞു തരൂ ...ഞാനെങ്ങിനെയാണ് നിനക്ക് ആരുമല്ലാതായത് ??

നീലവാനിന്* മിഴിയിണയില്*
നീരണിഞ്ഞ നിശീഥിനിയില്*
കാറ്റിന്* തന്തികളില്* ..
കാതരമൊരുഗാനം...
ആതിരയില്* കുളിരണിയും
നീഥിനിതന്* മോഹങ്ങള്*

രാവിന്* മേടയില്* കുയിലുണരും
വിഷാദഗാനം വീണുടയും
പാലപ്പൂവിന്* മണമുതിരും
നിലാവിലിന്നും മദമൊഴുകും
പാരിജാതം പൂത്തുവോ?
പാതിരാപ്പൂക്കള്* ചിരിച്ചുവോ?


വാനിന്നിതളില്* നിറമണിയും
പരാഗമുറങ്ങും പൂവിരിയും
ഈറന്മിഴികള്* കാത്തിരിയ്ക്കും-ഒരു-
നോവുപടര്*ത്തും മോഹവുമായ്
താരഹാരം മാഞ്ഞുവോ?
തേങ്ങലുള്ളില്* ഉറങ്ങിയോ?

മനസ്സിന്*റെ മണിച്ചെപ്പില്*
നിറമുള്ള ഓര്*മ്മകള്* സമ്മാനിച്ച്
വസന്തവും ശിശിരവും കടന്നുപോകുമ്പോള്**
മായാത്ത ഓര്*മ്മകളും മങ്ങാത്ത സ്നേഹവും ബാക്കിയാകുന്നു...

മോഹഭംഗങ്ങളുടെ ശവക്കോട്ടകള്*ക്കിടയില്*,
നീലനിറത്തില്* വിരിഞ്ഞ
ഉഷമലരികള്*ക്കെന്നും
പുഞ്ചിരിയുടെ പൂക്കാലമാണെന്നോ...?
അവയുടെ നിറംമങ്ങാത്ത ഓര്*മ്മകളില്*
നിനക്കെന്നും ഒരായിരം പൂക്കാലങ്ങള്* നേര്*ന്നിടട്ടെ

ഞാന്*...
അങ്ങകലെ വിഷുപക്ഷിയുടെ ഗാനം കേള്*ക്കാതായിരിക്കുന്നു...
ഇനി നീ എന്*റെ പൂക്കളം കാണുവാന്*വേണ്ടി,
കൈകൊട്ടിക്കളിയ്ക്ക് കാതോര്*ക്കുക!
നിനക്കവിടെ എന്*റെ ഓണനിലാവിനെ കാണാമോ?
ഇടയില്* വന്നെത്തിയ ഈ സൌഹൃദദിനം
എന്നും ഓര്*മ്മയില്* ഉണ്ടാവണമെന്നില്ലല്ലോ?
എന്നെങ്കിലും നീ ഒന്നുതിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോള്*അതുണ്ടാവില്ലെങ്കില് * കൂടി,
ഇവിടെ ഈ പെയ്തൊഴിഞ്ഞ കര്*ക്കിടമേഘങ്ങള്*ക്കിടയില്*
നിനക്കെന്നെ ഓര്*ത്തെടുക്കാന്* കഴിയുമോ...?
പെയ്തൊഴിയുന്ന കര്*ക്കിടത്തെ സ്നേഹിക്കുമ്പോള്*...
ഓര്*മ്മകളില്* തെളിയുന്ന ചിങ്ങനിലാവിനെ നോക്കി ചിരിതൂകുമ്പോള്*...

നാട്ടുവഴിയിലൂടെ വെള്ളം തെറിപ്പിച്ച് നടക്കുമ്പോള്*...
ചെമ്പിലക്കുമ്പില്* മഴവെള്ളം പളുങ്കുപെയ്യിക്കുമ്പോള്*..
എല്ലാമെല്ലാം എനിക്കേറെ പറയുവാനുണ്ടായിരുന്നു...!
കേള്*ക്കാന്* നിനക്കവിടെ തീരെയില്ലാത്ത സമയം,
എനിക്കിന്നിവിടേറെ ബാക്കിയാകുന്നു...

മഴ പെയ്തൊഴിയുന്ന പുലരികളില്*
മാനത്ത്* തെളിയുന്ന മാരിവിലുപോലെ
പുല്*നാമ്പുകളില്* ഊറികൂടുന്ന -
പുലര്മാഞ്ഞു തുള്ളിപോലെ

പനിനീര്* ദളങ്ങളില്* , അടരാതെ-
തങ്ങുന്ന മഴതുള്ളിപോലെ
ഏകാന്തതയില്* എവിടെനിന്നോ -
ഒഴുകിയെത്തുന്ന പാട്ടിന്* ശകലം പോലെ

എവിടെനിന്നോ എത്തി തഴുകി പിന്നെ-
എവിടെയോ മറയുന്ന കാറ്റിന്*റെ കുളിരുപോലെ
നിനക്ക് മാത്രമായോരെന്* പ്രണയം
പ്രിയേ .. ഞാന്* നിന്നെ അറിയിക്കട്ടെ

ആയിരം വസന്തങ്ങള്* ഒന്നായ്* വന്നപോലെ
ഏഴ് സ്വരങ്ങളും ഒരു പാട്ടില്* -
ഒന്നുചെര്*ന്ന്* വന്നപോലെ
നിലാവോളിച്ച രാവില്* താരകളെല്ലാം -
മണ്ണിലേക്ക് ഇറങ്ങിയത് പോലെ
പല ജന്മങ്ങളായ് ഞാന്* കരുതിയ -
സ്നേഹമത്രയും നിനക്കായ്* ഏകുന്നു ഞാന്*
ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളിയില്*
ഒരു മഴനിര്തുള്ളിയില്*
ചിന്നിച്ചിതറും നിര്*മ്മല നക്ഷത്രം പോലെ
തിളക്കമാര്*ന്ന നിന്* കണ്ണുകള്*
എന്* ആത്മാവിനെ നിന്നിലേക്ക്* അടുപ്പിച്ചു
എന്റെ ജീവിത സമസ്യയുടെ -
പൂരകമാവാന്* നിന്നെ ക്ഷണിക്കുന്നു

സ്നേഹത്തിന്* മാലാഖമാര്* -
കാവല്* നില്*കുന്ന ഈ രാവില്*
പാല്* നിലാവ് പരന്നൊഴുകുന്ന താഴ്വരകളില്* -
വന്നുമൂടുന്ന കോടമഞ്ഞില്* കയ്കള്* കോര്*ത്ത്*
പുലരും വരെ നമുക്ക്* നടക്കാം

അവിടെ വെച്ച് എന്റെ പ്രണയം -
ഞാന്* നിനക്ക് നല്കും
എന്* ഹൃദയ രക്തത്താല്* ചുവന്ന പുഷ്പം
ആ പ്രണയ നിമിഷത്തില്* -
നിനക്കായ്* ഏകും ഞാന്*

തിരികെയിനി എതതാത്തൊളം
അകന്നു നീയെങ്കിലും
തിരിച്ചുവരുമെന്നൊര്*ത്തെന്*
കാത്തുനില്*പ്പില്ലെങ്കിലും


എനിക്കു കാതൊര്*ത്തു കിടക്കുവാന്*
ദൂരെ ഉണര്*ത്തുപാട്ടായി നീ വരൂ.....
പകുത്തുമാറ്റുവാന്* കഴിയുകില്ലൊരീ
വടക്കിനിയിലെ ഇരുട്ടിനെ


അതിന്നു കൂ*ൂട്ടായി എരിഞ്ഞുതീരുമെന്*
അകക്കണ്ണിന്* നേര്*ത്ത തിളക്കത്തെ......
പിടഞ്ഞെണീക്കുവാന്*,പഴയ കാലത്തിന്*
വഴികല്* പിന്തുടര്*ന്നലയുവന്*
മനൊഹരങളാം മരിക്കാത്തൊര്*മ്മകള്*


മണങ്ങല്* പേറുമാ തൊടികളില്*
കുളക്കരകളില്* കുരുന്നുതേന്മാവിന്*
തളിര്*ത്ത ചില്ലയില്* മരങ്ങളില്*.....

ഒരിക്കലും കൂടി അടുത്തുപൊകുവാന്*


അനുഭവിച്ചരിഞ്ഞലിയുവന്*
മനസ്സുവെമ്പവെ അമര്*ന്നതേങ്ങലായ്
തളര്*ന്ന മെയ്യിന്റെ തണുപ്പുകള്*.........

ജീവിതം ഒരു യാത്രയാണ്*...
സ്വപ്നങ്ങളുടെ കൂടാരവുമായി, മോഹങ്ങളുടെ പായ് വഞ്ചിയില്** സ്വപ്നസാക്ഷാത്കാരം എന്ന ലക്ഷ്യബോധവും മനസ്സിലേറ്റി മനസ്സാകുന്ന ജലാശയത്തിലൂടെ ദൂരമോ കാലമോ പ്രവചിക്കാനാകാത്ത,

മുന്**വിധികളില്ലാത്ത യാത്ര...
ഈ യാത്രയില്** വീണു കിട്ടുന്ന ചില സുന്ദര നിമിഷങ്ങള്**... ഓര്**ത്തു വയ്ക്കാന്** ചില മോഹന സ്വപ്നങ്ങള്**... അതെല്ലാം വാക്കുകളിലാക്കി ഹൃദയത്തിന്റെ ഭാഷയില്** സൂക്ഷിക്കാം... പരസ്പരം പങ്കു വയ്ക്കാം...

കഴിഞ്ഞു പോകുന്ന ഓരോ നിമിഷവും ഓര്**മ്മകളാണ്*...
ഓര്*മ്മകള്*,
ഒരു കൊഴിഞ്ഞ ഇലയില്* നിന്നു
പിറക്കുന്നു.
നനഞ്ഞ കണ്*പീലിയുടെ
ഏകാന്തതയില്* നിന്നും,
വിരല്*തുമ്പില്* പിടയുന്ന-
സ്പര്*ശത്തില്* നിന്നും,
വാക്കിലുറയുന്ന-
മൗനത്തില്* നിന്നും,
ഓര്*മ്മകള്*....


ഉടഞ്ഞ കണ്ണാടിക്കാഴ്ച പോലെ...
മതിയാകും വരെ ഈ ഭൂമിയില്* ജീവിച്ചു മരിച്ചവരുണ്ടോ...?
കൊതിതീരും വരെ ഈ ഭൂമിയില്* പ്രേമിച്ചു മരിച്ചവരുണ്ടോ?....... എവിടെ തുടങ്ങുന്നു? എവിടെ അവസാനിക്കുന്നു? അനസ്യൂതം തുടരുന്ന സൌഹൃദത്തിന്റെ കൂടിചേരലുകള്* . പക്ഷെ അവ അവസാനിക്കുന്നില്ല എന്ന് മാത്രം.


മുഖങ്ങള്*ക്കിടയില്* നിന്ന് നമ്മള്* കണ്ടെടുത്തത് , ഹൃദയത്തിലേക്ക് ചേര്*ത്ത് വെച്ചത് അരെയൊക്കെയാവാം ? ഓരോ യാത്രയിലും നമ്മെ എല്ലാം ഓര്*മ്മപെടുത്തുന്ന ചിലര്*. സൌഹൃദത്തിന്റെ തണല്*മരങ്ങള്* .
ബന്ധങ്ങളിലെ അതിശക്തമായ ആത്മസമര്*പ്പണം സൌഹൃദ വേദികളില്* മാത്രം . സ്നേഹ നിര്*വചനങ്ങളില്* പറഞ്ഞു തീരാത്ത വരികള്* കുറിക്കേണ്ടത്* ഇവിടെ മാത്രം. ഓരോ കണ്ടുമുട്ടലുകളിലും , മുഴുമിപ്പിക്കാന്* ആവാത്ത വാക് സഞ്ചാരങ്ങള്* നടത്തുന്നവര്*. അനിവാര്യമായ ചില വേര്*പിരിയലുകളില്* പോലും കാലം മായ്ക്കാത്ത മുറിവുകള്* പേറുന്നവര്* , കടല്* കടന്നവര്*ക്കും, ഏകാന്തതയില്* തൊട്ടുണര്*ത്തുന്ന , അകലങ്ങളില്* ഗൃഹാതുരത്വമുണര്*ത്തുന്ന ബാല്ല്യകാല സുഹൃത്തുക്കളുടെ ഓര്*മ്മകള്*. മനസ്സിന് എന്നും ഉണര്*വേകുന്ന സ്മരണകളുടെ നിലാസ്പര്*ശം ...

നിനക്കായാണ് ഞാന് കാത്തിരിക്കുന്നത്
നിനക്കായാണ് ഞാന് ജീവിക്കുന്നത്
നീ എന്നിലേക്ക് വരുന്ന ആ നിമിഷത്തിനായി
ഈ ജന്മം മുഴുവന് നിനക്കായ് മാത്രം

മഴത്തുള്ളിയുടെ കളകളാരവം പോലെ .
എന്നിലേക്ക്* നീ. ഇറങ്ങി വന്നപ്പോള്*എന്നെ
പ്രണയിച്ച് തുടങ്ങിയപ്പോള്* ..
ഞാന്* നിന്*റെ ആരുമല്ലായിരുന്നു ..!


പക്ഷെ . എന്നെ പിരിയുമ്പോള്* ...
നീഎന്റേതു മാത്രമായിരുന്നു.
ഇനിയുമൊരു ജന്മം ദൈവം ചോദിച്ചുവെങ്കില്*
എനിക്ക് ഞാനായി പിറക്കണം ,
കാരണം ഞാന്* നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു*

തുടങ്ങിയത് എവിടെനിന്നായിരുന്നു
എന്നെനിക്കറിയില്ല ഇന്നലയുടെ മറവുകളില്*
അവ പതിയിരുന്നു അക്രമിക്കുകയായിരുന്നു ,,,,,,,
പിന്നെയും നീ നിന്ന് കത്തുന്നു ,




നീ ഒന്നറിയുക പൂര്*ണമായി എന്നെ ,,,

ഇവിടെ തുറന്നു കാട്ടുവാന്* എനിക്കാവില്ല
പക്ഷെ നിന്*റെ പല ചോദ്യങ്ങള്*ക്കുമുള്ള എന്*റെ മറുപടി
എനിക്ക് തരെണ്ടാതായി ഉണ്ട് കാരണം
ഞാന്* നിന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്നേക്കാള്*....

വളരെ മുന്*പേ കണ്ടുമുട്ടിയിരുന്നെന്കില്* എന്ന്
ഞാന്* പലപ്പോഴും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു
കഴിഞ്ഞു പോയ ഏതോ ജന്മത്തില്*
എന്റ്റെ കൈകളില്* നിന്നും മഞ്ഞിന്* മേഘം പോലെ .......
മാഞ്ഞു പോയ മുഖം അത് നീ തന്നെയാണ്
എന്നാണു ആദ്യമായി കണ്ടു മുട്ടിയത്*
അറിയില്ല ........ ഒന്നെനിക്കറിയാം
ഈ ജന്മത്തില്* എനിക്ക് കിട്ടിയ
ഏറ്റവും നല്ല സൌഹൃതങ്ങളിലോന്നു ..... അത് നീയായിരുന്നു .......
മറ്റൊന്നും ഞാന്* അവകാശപെടുന്നില്ല ....നീ ..എന്നും
എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്തായിരുന്നു ഇനി എന്നും
അങ്ങനെയായിരിക്കുകയും വേണം.

ഈ ലോകം
ഇനി നിനക്ക് മാത്രം....!

ഈ വാക്കില്* മഷി പുരണ്ടാല്*
അതും നിനക്ക് തന്നെ....!

നീ ഉറങ്ങാതിരിക്കുമ്പോള്*
ഞാന്* ഉറങ്ങുന്നതെങ്ങനെ.....?

എന്*റെ കണ്ണുകളില്*
പതിഞ്ഞു കിടക്കുന്നത്
നുറു കരച്ചിലുകള്*......!

ഹൃദയ രേഖയുടെ
കൂടി ചേരലുകളില്*
ചോരയുടെ-
നെടുങ്കന്* ചാലുകള്*.....!

കുരല്* നിറഞ്ഞു
നിലവിളി കേട്ടഴിയുമ്പോള്*
ഓര്*മയില്* നിന്* സ്വരം ;

"അപ്രതീക്ഷിതമാല്ലാത്ത
മുറിവുകളെ ചൊല്ലി കരഞ്ഞു കു*ടാ...?"

പക്ഷെ,
എന്*റെ ഹൃദയത്തില്*
ആഴത്തില്* ഒരു മുറിവ് ഉണ്ടെന്നു
ആരും വിശ്വസിക്കുന്നില്ല.........!

പിന്നെ.....ഞാന്* മറ്റെന്തു ചെയ്യും....?

ഓരോ കിനാവിന്റെ ചന്ദനക്കാവിലും
ഓടിവരും മണിമാരൻ
ഓരിലക്കുമ്പിളിൽ തീർത്ഥവുമായെന്നെ
വാരിപ്പുണരുന്നതെന്തേ നിദ്രയിൽ
വാരിപ്പുണരുന്നതെന്തേ

അക്കരെയക്കരെ അജ്ഞാതദ്വീപിലെ
മുത്തിൻ കഥയൊന്നു ചൊല്ലി
ഇക്കരെയുള്ളൊരു രാജകുമാരന്റെ
സ്വപ്നമായെന്നെ നീ മാറ്റി

എത്രയോ സന്ധ്യകൾ കുങ്കുമപ്പൂക്കൂട
ചക്രവാളത്തിനു നൽകി
എന്നു നിൻ കൈയ്യിൽ ഞാനേകുമെനിക്കൊരു
വെള്ളിപ്പുടവ തൻ താലം

കണ്ണീരൊഴുക്കുന്നതെന്തേ സഖീ, -
യതിന്* ഭാവമെന്തെന്നു ചൊല്ലൂ വേഗം
കണ്ണീരെന്നും രണ്ടു പുഴപോലെയല്ലേ
സുഖദുഖങ്ങളിലോഴുകുന്ന പുഴകള്*

ഹര്*ഷഹേതുവാണു ഞാനെങ്കിലോ
നിന്* ഭാഗ്യം ഞാനെന്നൊരര്*ത്ഥമില്ലേ
ശ്മാശാനതുല്ല്യമാം ജീവിതവാടിയില്*
ആദ്യം വിടര്*ന്ന പൂവാണു ഞാന്* ....

ദുഖഹേതുവാണു ഞാനെങ്കിലോ
നിന്* ശാപം ഞാനെന്നൊരര്*ത്ഥമില്ലേ
വര്*ണ്ണങ്ങളുള്ളോരാ ജീവിതവാടിയില്*
കള്ളിമുള്ളായ് ഞാന്* നോവേകിടുന്നു ....

കണ്ണീരിന്* ഹേതുവിന്നു ഞാനല്ലെങ്കിലെന്*
ഹൃദയവ്യഥയ്ക്ക് നീ ചെവികൊടുക്കേണം
ആഴലാടുവാനെന്തു കാരണമെങ്കിലും
നിവൃത്തി വരുത്താതെ ഞാനുറങ്ങുകില്ല .....

ജീവിതമെന്ന സൂര്യന്*റെ തീജ്വലകളേറ്റു തളര്*ന്നു വീഴുവാന്* തുടങിയെന്നെ
സ്നെഹമെന്ന ജീവാമൃതം നല്കി കൈ പിടിച്ചു നടത്തിയവള്* .......
വേച്ചു.... വേച്ചു.... പൊകുന്ന ചുവടുകളില്* താളം തെറ്റി വീഴാതിരിക്കുവാനായി അവള്* താങായി ...

.അമ്മയുടെ മാറില്* തല ചായിച്ചുറങുന്ന കുഞിനെപ്പൊലെ
എറ്റവും വിശ്വാസത്തൊടെ ഞാന്* അവളുടെ തൊളില്* തല ചായിച്ചിരുന്നു........
ജീവിതമെന്ന അനന്തതയിലെക്ക് എന്നെയും വഹിച്ചുകൊണ്ട് അവള്* നടന്നു....
സ്നേഹത്തിന്*റെ മന്ത്ര0 കാതിലൊതി...
സ്നേഹത്തിന്*റെ ഉര്ജ്ജം പകര്*ന്നുനല്കി .
.ഇടറാതെ മണ്ണില്* നടക്കാന്* പഠിപ്പിച്ചു
സ്നേഹത്തിന്*റെ ആകാശത്തില്* ഉയരങള്* തേടി പരുന്തിനെപ്പൊലെ പാറിപ്പറന്നു ഞാന്*...
.ഉയരഞള്* വെട്ടിപ്പിടിക്കാന്* അവള്* കാതില്* ചൊല്ലി ഉയരങളില്* അവള്* കൂട്ടാകുമെന്നൊതി......
ഒടുവില്* ആകാശത്തെ നക്ഷത്രങള്* അത്രയും കൈയെത്തിപ്പിടിക്കാവുന്ന ഉയരത്തില്ചെന്നു തിരിഞു നൊക്കുമ്പൊള്* .!!
അവള്*..?

അവള്* പൊയി മറഞു..യാത്രപൊലും ചോദിക്കാതെ...
എന്*റെ ഹൃദയവുമായി.............

ചോരയൊലിക്കുന്ന ശരീരവുമയി എന്*റെ ഹൃദയം തേടി ഞാന്* അലഞു ........
ഒടുവില്* ആ മാംസപിണ്ഡം തെരുവുപട്ടികള്* കടിച്ചു പറിക്കന്നതു ഞാന്* കണ്ടു...................
അവയുടെ മുഖത്തു നിന്നും ചോരത്തിള്ളീകള്* ഇറ്റിറ്റു വീഴുന്നുണ്ട് .........
എന്*റെ ഇട നെന്ചിലെ തുടുപ്പുകള്* അത്രെയും അവള്*ക്കായ് നല്ക്കിയ ഞാന്*
ഞാന്* മരിച്ചു ജീവിക്കുന്നു ഹൃദയമില്ലാതെ ......
സ്നേഹം എന്തെന്ന് അറിയാതെ

മനസും
ആത്മാവും ഉറങ്ങിപോയപ്പോള്*
ഞാന്* അന്ജതയില്* ഒറ്റപെട്ടു പോയി
സൌഹൃദവും പ്രണയവും എന്റെ
വേദനകള്* പകുത്തെടുക്കുവാന്* വന്നു
ഇരുവരുടെയും കണ്ണുകള്* നിറഞ്ഞിരുന്നു
സൗഹൃദം കവിളത്തുമ്മ വെച്ച് പറഞ്ഞു
നിന്റെ ദുഖത്തിന്* പാതി നാന്* ഏറ്റെടുത്തു കൊള്ളം
പ്രണയം ചുണ്ട് അമര്ത്തി ചുംബിച്ചു
നിന്റെ ദുഖങ്ങളുടെ പകുതിയെനിക്ക് വേണം
ഞാന്* എന്* ദുഖം രണ്ടായ്* മുറിച്ചു
ഇരുവര്*ക്കും പകുത്തു നല്*കി
അങ്ങനെ ഞാന്* അന്ജ്തയില്* സ്വതന്ത്രനായി
പിന്നെന്നില്* ഒരു നാഴി സന്തോഷങ്ങള്*
മാത്രം ബാക്കിയായി
ഞാന്* എന്റെ സന്തോഷങ്ങള്* പകുത്ത്*
അരനാഴി പ്രണയത്തിനും
ബാക്കി സൌഹ്രത ത്തിനും നല്*കി

പ്രണയമാ സന്തോഷങ്ങള്* ഹൃദയത്തില്* വെച്ച്
ഞാനും പ്രണയവും നോക്കി നില്*കെ
സൌഹ്രദം സന്തോഷങ്ങള്* കടലില്* എറിഞ്ഞു കളഞ്ഞു
അത് കടലില്* ലയിച്ചൊരു സന്തോഷ-
സാഗരമായ് എന്നില്* തിരിച്ചു വന്നു
അപ്പോള്* പ്രണയത്തിനു തിരികെ നല്കാന്*
ഒരു പിടി സന്തോഷങ്ങള്* പോലും
ബാക്കി ഇല്ലായിരുന്നു
അന്ത്യം പ്രണയം അന്ജ്തയില്*
ഒറ്റപെട്ടു പോയത്രേ.......

ഒരൊറ്റ നക്ഷത്രം ബാക്കിയാവുന്ന രാവില്*
ഒരോര്*മ പോല്* നിന്* സ്വരം.
ഒരു ദീര്*ഘ നിശ്വാസം കാലിടറുന്നു
ഇരുളിന്* തീരാത്ത വഴികളില്* .

കരയും രാപക്ഷിതന്* പാട്ടിന്* ഈണവും
പറയുന്നു നിന്* ഹൃദയ നൊമ്പരം .
ഒരുമിച്ചിരുന്നൊരാ സന്ധ്യയും
മധു , തരാതെങ്ങോ മറഞ്ഞു.

ഇനിയും വരുന്ന പുലരികള്*
വിരിയാത്ത മൊട്ടില്* വിരല്* തഴുകവേ-
നീ മാത്രം ചൂടാന്* വിരിയിച്ചോരെന്*,
വരി വാരിജങ്ങള്* വിരിയില്ലിനി !.

ഉള്ളില്* കനക്കും ഗല്*ഗദവും
കാതിലാകെ മൂടി നില്*ക്കവേ ...
ഇറ്റിറ്റുവീഴുമീ മൌനബിന്ദുക്കളില്*...
ഒരു ഋതു കൊണ്ടുവന്ന മഴ നൊമ്പരം!.

അറിയുന്നു ഞാന്* താങ്ങുവാന്* ആവില്ല
പ്രിയനേ നിനക്കെന്* പ്രണയ തീക്ഷണത .
ഒരു ജന്മം കൈവിട്ടു മറുജന്മം തേടുന്ന
മരണകുതിയുടെ കാണാ വേഗങ്ങളില്* .

ശ്രുതികളും സ്മൃതികളും
ശലഭങ്ങളായ് പറക്കവേ
വരിക ഘോരാന്ധകാരമേ ..
വരിക മരണത്തിന്* മൂഡാനുരാഗമേ !

വഴിതരൂ ദിനരാത്രങ്ങളേ
വഴിതരൂ സ്നേഹ തീരങ്ങളേ..
വഴിതരിക കാലമേ നീയും ..
വഴി ചോദിക്ക വയ്യെനിക്കിനി നിന്നോട് മാത്രം .

വഴിയൊടുങ്ങുന്നു നിന്റെ നെഞ്ചോരം
മൊഴിയോടുങ്ങുന്നു നിന്* ചുണ്ടോരം
കനവൊടുങ്ങുന്നു നിന്* കണ്ണോരം
എന്* കരള്* കടലൊതുങ്ങുന്നു നിന്* കൈകുമ്പിളില്*.

ഒരു ചുംബനം മാത്രം നല്*കുക
ഒടുവില്* അസ്ഥി നുറുങ്ങി
ചാരമായ് മാറിടും വേളയില്* ..
ഒരിറ്റു കണ്ണീര്* വീണീടല്ല -
ഭയക്കുന്നു ഞാന്* പുനര്*ജനിയെ .

ഏകാകിനീ ഏകാകിനീ
നിൻ തമസ്സകറ്റുന്നൊരാകാശ
ദീപം ഞാൻ കാണ്മൂ
നിന്റെ നിഗൂഡ ദുഃഖങ്ങൾ മാറ്റുന്ന
സന്തോഷരശ്മികൾ കാണ്മൂ

കാലത്തിൻ താളിൽ നിൻ കണ്ണെഴുതിയ
കാവ്യമാണെന്നന്തരംഗം
മേഘപടങ്ങൾ മറച്ചി നിർത്തുമ
ത്താരകയാണെന്റെ സ്വപ്നം
സ്വർഗ്ഗ താരകയാണെന്റെ സ്വപ്നം

പൂക്കളിൽ തേടി പുഴകളിൽ തേടി ഞാൻ
പുൽക്കൊടിത്തുമ്പിലും തേടി
ചന്ദ്രികച്ചാർത്തിൽ മയങ്ങും താജ് മഹൽ
ശില്പത്തിൽ നിന്നെ ഞാൻ കാണ്മൂ പ്രേമ
ശില്പത്തിൽ നിന്നെ ഞാൻ കാണ്മൂ

നിനക്കു ഞാൻ സ്വന്തം എൻ ഹൃദയം
നിനക്കായ് മാത്രം
ഈ ജന്മം ഞാനിനിയും തുടർന്നാലും
നിനക്കു ഞാൻ സ്വന്തം എൻ ഹൃദയം
നിനക്കായ് മാത്രം
നിൻ അകതാരിൽ വിടരും ഞാനൊരു
പൂജാപുഷ്പമായ്

വൃന്ദാവനത്തിൽ കാത്തിരിക്കും ഞാൻ
കണ്ണാ രാധയായ്
ഈ ജന്മം ഞാനിനിയും തുടർന്നാലും
നിനക്കു ഞാൻ സ്വന്തം എൻ ഹൃദയം
നിനക്കായ് മാത്രം

പടരും മുല്ലക്കൊടിയായ് പുണർന്നീടും
നിന്നെ ഞാൻ
അധരങ്ങൾ പ്രേമത്തിൻ മധു നുകരും
ഹൃദയവും ഹൃദയവും ഒന്നാകും

ഒഴുകും കാവ്യസുധയായ് തഴുകീടും
നിന്നെ ഞാൻ
ഹൃദയവിപഞ്ചിയിൽ സ്വരമുയരും
ഒരു നവ നിർവൃതി ഞാനറിയും

നിനക്കാത്ത നേരത്തെന്നോ അരികില്* പറന്നുവന്ന
ആയിരം ചിറകുള്ള പൊന്* ചിത്രശലഭത്തെ
എന്* ഹൃദയത്തിന്* മാറിലേറ്റി പറന്നുയര്*ന്നെപ്പോഴോ
ആ നല്ലനാളിന്റെ അനുരാഗതാളത്തില്*
എല്ലാം മറന്നു ഞാന്* അറിയാതലിഞ്ഞുപോയ്*
****
ആശകളാല്* എന്* മനസ്സും ആ വര്*ണ്ണച്ചിറകേറിപ്പറന്നു
എണ്ണിയാല്* തീരാത്ത കനവുമായ് പറന്ന ഞാന്*
വീഴുമെന്നോര്*ക്കാതെ ഉയരങ്ങളിലാറാടി ...
ഞാന്* മരിക്കുവാനാവാത്ത കാലത്തോളം
മറക്കുവാനാവിലീ സുന്ദര മിഴിയിണകള്*
മറന്നിരുന്നെന്നാരോ പറഞ്ഞിരുന്നെന്നാലും
ഒര്മയില്ലെന്നു ഞാന്* പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും
ആ മരിക്കാത്ത ഓര്*മ്മകള്* മനസ്സില്* ചുമന്നു ഞാന്*
ഓര്മകളാണിതെന്* ഓര്*മ്മകള്* മറക്കുവാനാവാത്ത ഓര്*മ്മകള്*
****
ഉറക്കമുണരുവാന്* വൈകുമെന്നാകിലും
ഉറങ്ങുവാനാവാത്ത പല രാവുകളില്*
ഓര്*മ്മതന്* സുന്ദര നിമിഷങ്ങള്* കൊഴിയുമ്പോള്*
നിശബ്ധമാം ഇരുളിന്റെ മറവിലൂടെപ്പോഴോ
തലയിണ മീതയില്* കണ്ണീര്* പതിക്കുന്നു.
വിരഹത്തിന്* നൊമ്പരം സിരകളില്* പടരുമ്പോള്*
കരള്* നീറിപ്പിടയുന്ന എന്* മനസ്സെപ്പോഴോ
വിധിയുടെ നെറുകയില്* ചാര്*ത്തുന്നു പഴിയെല്ലാം
വിരഹത്തിന്* വിജനമാം ഇരുളിന്റെ തീക്കനലുകള്*
എത്രമേലെന്നെ എരിച്ചിരുന്നെന്നാലും
കൊഴിയാത്ത ഓര്*മ്മകളെന്* മനസ്സിന്റെഅറകളില്*
പുതിയോരനുഭൂതിയായ് നിറയുന്നു വീണ്ടും...

http://gallery.bizhat.com/data/2140/...zhat_com_8.jpg
പ്രണയിനി ഞാന്* നിന്*....പ്രമദവനത്തില്*.
ഒരു മഴവില്ലായ്*....വിരിയുകയല്ലേ.
അധരപുടങ്ങളില്* നിന്നും
അമൃതപരാഗം ചൊരിയും

കിളിയുടെ ഈറന്*മൊഴികളുമായി
പുലര്*വെയില്* കൂടെ വന്നു
ചിരിയുടെ തൂവല്*തളിരുകളോടെ
അരികില്* നീ ചാരിനിന്നു

പ്രിയതരമേതോ അസുലഭരാഗം
പകരുകയായ്* ഞാന്* നിന്നില്*
നഖമുനയാല്* നിന്* കവിളിണ നുള്ളാന്*
പകലൊളി പാറി വന്നു

മഷിയെഴുതാതെ മുകിലലയോലും
മിഴികളില്* ഉമ്മ നല്*കും
ഋതുമതിയാം നിന്* ഹൃദയനിലാവില്*
ശലഭമുറങ്ങുകയാവാം

ഒരു മഴവില്ലായ്* ഞാന്* വിരിയുകയല്ലേ
അധരപുടങ്ങളില്* നിന്നും
അമൃതപരാഗം ചൊരിയും

ഇത്രമേല്* എന്തേ ഒരിഷ്ടം നിനക്കെന്ന്
എന്നോടു ചോദിച്ച കൂട്ടുകാരാ
പറയുവാനേറെയുണ്ടെന്നാകിലും
എല്ലാം നിനക്കറിവുള്ളതല്ലേ..

എങ്ങോ കൊതിച്ചതാം വല്*സല്യമൊക്കെയും
ഏറെ നീ അന്നേ എനിയ്ക്കു നല്*കി
സൗമ്യനായ്* വന്നു നീ ചാരത്തണഞ്ഞെന്റെ
തരളിത മോഹങ്ങള്* കീഴടക്കി

താങ്ങാണു നീ എന്നു തോന്നി പിന്നെപ്പോഴൊ
താരട്ടിനീണമായ്* മാറിയല്ലോ..
ഒന്നുമറിയാത്ത കുഞ്ഞിന്റെ നൈര്*മ്മല്യം
അന്നേ നിന്നില്* ഞാന്* കണ്ടിരുന്നു

നന്മതന്* ആര്*ദ്രമാം ഭാവഗീതംപോലെ
നിന്നെ നോക്കി ഞാന്* നിന്നിരുന്നു
സഫലമായ്* ഇന്നെന്റെ സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും
നീയെനിക്കോമല്* പ്രതീക്ഷയായി..

പൊന്നല്ലേ നീയെന്* പൊന്നിന്*കുടമല്ലേ
തങ്കമല്ലേ നീയെന്* തങ്കക്കൊലുസ്സല്ലേ
പിണങ്ങാതിരുന്നാല്* പാര്*വണ ശശിലേഖ
പോലൊരു സുന്ദരീ ശില്*പ്പമല്ലേ
നീയപ്സര രാജകുമാരിയല്ലേ..

കനവല്ലെ നീയെന്* കണിമലര്* തിങ്കളല്ലേ
കവിതയല്ലേ നീയെന്* കനകമയൂരമല്ലേ
ഒന്നരികത്തു ഞാനെത്തിയാലോ
ചുംബനപ്പൂക്കളാല്* മൂടിയേനേ
ആശ്ലേഷമധുരിമ നുകര്*ന്നേനേ..

പ്രാണനല്ലേ നീ പ്രാണന്റെ സ്പന്ദമല്ലേ
രാഗമല്ലേ നീയെന്* ആത്മദാഹമല്ലേ
ഞാനും നീയും ചേര്*ന്നിരുന്നെങ്കിലോ
ഇവിടം വൃന്ദാവനമായേനേ
ഞാന്* നീരദവര്*ണ്ണനായ്* മാറിയേനേ..

എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്* ..
ജീവിതം വര്*ണം ചാലിച്ച ..
പല നിറങ്ങള്* വലിച്ചെടുത്തു നീ കറുത്ത മേഘമായീ ..
നിന്റെ കറുപ്പിനാല്* നിറങ്ങള്* മങ്ങി ..

നിന്റെ നിശ്വാസതില്*് തണുത്തു വിങ്ങി ..
ഓരോ പകലും കോര്*ത്തെടുത്ത നനുത്ത തുള്ളികള്*
ഓരോ രാത്രിയും കാത്തുവച്ച നിലാവിന്റെ നനവ് ..
കരയാതെ ഉറഞ്ഞുപോയ താപ ബാഷ്പങ്ങള് ..

പതഞ്ഞു പൊങ്ങിയ സ്നേഹ തുടിപ്പുകള്*
ഓരോ തുടിപ്പും മേഘ സ്പര്*ശത്തില്* വിടര്*ന്നു ..
ഒരു പുതുമഴയായ് പൂത്തു വിരിഞ്ഞു ..
മൌന മേഘങ്ങള്* മിന്നലെറിഞ്ഞു ..മുഴങ്ങി ..

വരണ്ട മൌനത്തില്* നീ മഴയായ് പതിച്ചു ..
ഓരോ നിറവും മാറി മാറി ചൊരിഞ്ഞു ..
പെയ്തോടുങ്ങുംപ്പോള്*
കൂടുതല്* ശോഭനം ..കൂടുതല്* ഊര്*വരം

എന്റെ പ്രതീക്ഷകള്* ചെംബകപൂക്കളായീ
എന്*റെ സ്വപ്നങ്ങള്* വാകയായീ ചുവന്നു ..
എന്*റെ ഓര്*മകളില്* നിങ്ങള്* കാക്കപൂവുകളായി നിറഞ്ഞു
ഇനിയും ബാക്കിയാകുന്ന ..ഈ മൃദു സ്വപ്*നങ്ങള്* ..

എന്നാണ് എവിടെയാണ് ..മഴയായീ പെയ്യുക ..

സ്നേഹമൊരു തീജ്വാല പോലെ ...
ചിലര്*ക്കത് ആളുന്ന അഗ്നി പോലെ
അടുക്കുന്നവര്*ക്ക് പൊള്ളുന്ന സ്മൃതികള്* ബാക്കി..
ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തീക്ഷണമായി -
കത്തി അമരുന്ന അഗ്നി, അവശേഷിക്കുന്നതോ
ഒരു പിടി ചാമ്പല്* മാത്രം.

ചിലര്*ക്കത് ഉള്ളില്* നീറുന്ന നെരിപ്പോട്* പോലെ ...
പ്രകടിപ്പിക്കാനറിയാതെ , എല്ലാം -
ഉള്ളില്* ഒതുക്കി സ്വയം ഉരുകി ....
അടുക്കുന്നവര്*ക്ക് ഒരിറ്റു ചൂട് -
പകരാനാവാതെ സ്വയം നീറി.

ചിലര്*ക്കോ അത് അണയാത്ത -
സൌമ്യമായ ജ്വാല, സ്നേഹജ്വാല
അടുക്കുന്നവരുടെ സിരകളില്*
സ്നേഹത്തിന്റെ ചൂട് പകര്*ന്നു
പരിലാളനയും സംരക്ഷണവും ഒരുപോലെ
നല്*കുന്ന അണയാത്തൊരു ജ്വാല

കരിനീല കണ്ണുള്ള പെണ്ണേ..
നിന്റെ കവിളത്തു ഞാനൊന്നു നുള്ളി..
അറിയാത്ത ഭാഷയിലെന്തോ..
കുളിരളകങ്ങളെന്നോടു ചൊല്ലീ..

ഒരു കൊച്ചു സന്ധ്യയുദിച്ചൂ..
മലര്*ക്കവിളില്* ഞാന്* കോരിത്തരിച്ചു..
കരിനീലക്കണ്ണു നനഞ്ഞൂ..
എന്റെ കരളിലെക്കിളിയും കരഞ്ഞൂ..

ഒരു ദുഃഖ രാത്രിയില്* നീയെന്*..
രഥമൊരു മണല്*ക്കാട്ടില്* വെടിഞ്ഞൂ..
അതു കഴിഞ്ഞോമനേ നിന്നില്*..
പുത്തന്* അനുരാഗസന്ധ്യകള്* പൂത്തു..

ആ*കാശനീലിമ മിഴികളിലെഴുതും
അനുപമ സൌന്ദര്യമേ..
നക്ഷത്രമാല ഞാന്* നിന്*
മാറില്* ചാര്*ത്തുമ്പോള്*..
വിശ്വം.. തരിച്ചു നില്*ക്കും..

നിന്* കവിളിണയിലെന്* കരാംഗുലി
കുങ്കുമപ്പൂ വിടര്*ത്തും..
നിന്**റെ കരളിലെ പൊന്**പരാഗം
നിത്യകല്യാണി ചൂടും..

ദേവലോകമമ്പരന്നുനിന്നതും..
ദേവകന്യമാരു നാണമാര്*ന്നതും..
അറിഞ്ഞു മനസ്സു നിറഞ്ഞ ലഹരിയിലലിഞ്ഞു..
കനവിലും നിനവിലും നിറയുക..

എന്* മണിയറയില്** രാഗലോല നീ
സ്വര്*ഗ്ഗസംഗീതം പാടും..
പ്രേമലതകള്* പൂനിലാവിന്*..
ആ*കാശനീലിമ മിഴികളിലെഴുതും
അനുപമ സൌന്ദര്യമേ..
നക്ഷത്രമാല ഞാന്* നിന്*
മാറില്* ചാര്*ത്തുമ്പോള്*..
വിശ്വം.. തരിച്ചു നില്*ക്കും..

നിന്* കവിളിണയിലെന്* കരാംഗുലി
കുങ്കുമപ്പൂ വിടര്*ത്തും..
നിന്**റെ കരളിലെ പൊന്**പരാഗം
നിത്യകല്യാണി ചൂടും..

ദേവലോകമമ്പരന്നുനിന്നതും..
ദേവകന്യമാരു നാണമാര്*ന്നതും..
അറിഞ്ഞു മനസ്സു നിറഞ്ഞ ലഹരിയിലലിഞ്ഞു..
കനവിലും നിനവിലും നിറയുക..

എന്* മണിയറയില്** രാഗലോല നീ
സ്വര്*ഗ്ഗസംഗീതം പാടും..
പ്രേമലതകള്* പൂനിലാവിന്*..
പുഷ്പസമ്മാനമേകും..

നിന്**റെ ഗാനധാര ഭൂമി കേട്ടതും..
സ്വന്തമായ മംഗളങ്ങള്* നേര്*ന്നതും..
അറിഞ്ഞു മനസ്സു നിറഞ്ഞ ലഹരിയിലലിഞ്ഞു..
കനവിലും നിനവിലും നിറയുക..


നിന്**റെ ഗാനധാര ഭൂമി കേട്ടതും..
സ്വന്തമായ മംഗളങ്ങള്* നേര്*ന്നതും..
അറിഞ്ഞു മനസ്സു നിറഞ്ഞ ലഹരിയിലലിഞ്ഞു..
കനവിലും നിനവിലും നിറയുക..