ഒരു വസന്തകാലത്തിന്* മധുരമാമോര്*മ്മകളില്* ഒരിക്കല്* എല്ലാം മറന്നു ഞാന്* ,സ്നേഹം പകര്*ന്ന നന്*മയുടെ മനസ്സുകളില്* അറിയതെ കടന്നു വന്ന അനുഭൂതിയുടെ അനുരാഗ ശ്രുതികളില്* ഞാന്* എന്നെ മറന്നു
ഈ മനോഹര ഭൂമിയില്* ജന്*മം നല്*കിയൊരെന്* മാതാവിന്* വിരഹത്തില്* കണ്ണുനീര്* കണങ്ങള്* ഒഴുകിയിറങ്ങി...
ഇനി ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരാത്ത ആ പുണ്യം ..നല്*കിയ സ്നേഹത്തിനും,താരാട്ടുകള്*ക്കും മറുസ്നേഹം നല്*ക്കാന്* കഴിഞിലല്ലോ..എന്ന തീരാ നോവിന്* മനസ്സുമായ്*..യാത്ര തുടരുന്നീ വിണ്ണില്* ...സ്നേഹം നഷ്ടപ്പെടുബോല്* ..പ്രണയം തരുബോല്* ....മനസ്സിനുള്ളിലെ വിങ്ങലുകള്* അസഹനീയം
മനസ്സറിയതെയുള്ള പ്രണയാക്ഷരങ്ങളെ വെറുത്തു ഞാന്*..ഒരു നേരംപോക്കിന്* നാടകങ്ങളില്* നാമറിയതെ നമ്മില്* നിന്നും മാഞുപോകുന്ന ആ മധുരസ്നേഹം അമൂല്യമാണ്*...
ഒരു പ്രണയത്തിനുമപ്പുറം...
ഒരു സത്യത്തിന്* സൌഹാര്*ദം...
നോവും മനസ്സുകളില്* ആശ്വാസമായ്*...
സാന്ത്വനമായ്*..സ്നേഹമായ്*...
പ്രണയത്തേക്കാള്* എത്ര സുന്ദരം..
നഷ്ടങ്ങളില്* ദുഖമെന്തിന്ന്*...
മധുരം നല്*ക്കാനല്ലോ..
ദുഖമില്ലായിരുന്നെങ്കില്* സന്തോഷത്തിന്* ധന്യ നിമിഷങ്ങള്* നാമറിയതെ പോകുമായിരുന്നില്ലേ.
പണ്ടു കണ്ണുകള്* കഥ പറഞ കാലം...
വാക്കുകളെകാള്* മനസ്സുകളായിരുന്നു പ്രണയിച്ചിരുന്നത്*..
ഒരു നോക്കില്* പോലും വിരിയുന്ന അനുഭൂതിയുടെ മൌനപ്രണയങ്ങള്*
ഇന്നോ
അക്ഷരങ്ങളില്* നാമറിയാതെ ഒഴുകുന്ന...
സ്നേഹം
എല്ലം വേഷം കെട്ടിയാടുന്ന കളിപാവകളാണെന്ന്* അറിയുന്നേരം...
നീയും മറന്നിരിക്കും ഒന്ന്* പ്രണയിക്കാന്*
പ്രണയം...
ഒരു നോക്കില്..
ഒരു ..
വാക്കില്* വിരിയുന്ന...
ഉണരുന്ന...
ജീവിത മധുരത്തിന്* അമ്രതാണ്*.
വര്*ണ്ണ ശലഭങ്ങളായ്* പാറിപറക്കാം സ്നേഹം കൊതിക്കും മനസ്സുകളില്*
Bookmarks