പനിനീര്* പൂവിന്*റെ പ്രണയം .......

[sherlyk]

അന്നു നിന്നരികിലിരിക്കാന്* കൊതിച്ചു ഞാന്* ,
നിന്* സാമീപ്യം എന്നുമാസ്വതിച്ചിരുന്നു ഞാന്*
എന്തിനാണെന്നറിയില്ല എന്തുകൊണ്ടെന്നറിയില്ല
നീ എന്നിലെന്നും ഒരു സ്വപ്നമായ് ജ്വലിച്ചു നിന്നു

സ്വപത്തിലെന്നരുകില്* വന്ന ദേവതയോ?
അതോ എന്* ജീവന്റെ അന്തര്നാളമോ?
എന്* ജീവനല്ലേ നീ ? പ്രാണനല്ലേ?
എന്* ജന്മജന്മാന്തരങ്ങളിലെ തോഴിയല്ലേ?

ഇന്ന് നിന്* മടിയില്* തലചായ്ചച്ചുറങ്ങുവാന്* മോഹം,
ഇന്നും നിന്നോട് ചേര്*ന്നിരിക്കാന്* മോഹം.
നമ്മുടെ ആരോമലാം പിഞ്ചു പൈതലിനെ
താരാട്ട് പാടിയുറക്കുവാനും മോഹം.

ഇനിയുമുന്ടോരുപാടു മോഹങ്ങള്*,
അറിയാം അവയ്ക്കവസാനമില്ലന്നും പക്ഷെ,
പിരിയുവാന്* വയ്യ നിന്നെ, നഷ്ട്ടപെടുവാനും വയ്യ,
തുടരാം സഖീ നമ്മുക്കീ ജിവിതയാത്ര..

[sherlyk]

കാലം നമ്മളെ പരസ്പരം പരിചയപെടുത്തി...
അതിലൂടെ നമ്മള്* പരസ്പരം അറിഞ്ഞു, മനസിലാക്കി...
അടുത്തു..സുഹൃത്ത്ക്കള്* ആയി...സൗഹൃദം പങ്കുവച്ചു.....
എന്നാല്* നാം മനസിലാക്കേണ്ടി ഇരിക്കുന്നു,
എത്ര നാള്*...??
എത്ര നാള്* നമ്മള്* ഒരുമിച്ചുണ്ടാകുമെന്ന്*...?
പിരിയും ഒരു നാള്*,
നമ്മള്* എല്ലാവരും...
പിരിയണം...!!!,
അകലണം...!!!
അത്* കാലത്തിന്റെ തീരുമാനം...
ആ വെര്*പാടിന്റെ ദുഖത്തില്* നാം ഓര്*ക്കും
എന്തിന്* നാം ഇത്രെയും അടുത്തുവെന്ന്*...
മനസിലാക്കിയെന്ന്*...,
ഇതൊക്കെ ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം ആണെന്ന്*
വിശ്വസിക്കുംബോഴും,
ആ വെര്*പാടിന്റെ സങ്കടം ഓര്*ത്തു പോകുകയാണ്*...
"കഴിയുമോ അന്ന്, നമ്മുക്ക്* അത്* സഹിക്കാന്*...???"
എങ്കിലും നാളെയുടെ ജീവിതത്തില്* ഓര്*ക്കാനും
ഓര്*മിച്ചെടുക്കാനും ഓര്*മ്മയില്* സൂക്ഷിക്കാനും
ഇന്ന്* നമ്മള്* ജീവിക്കുന്നു...
സുഹൃത്ത്ക്കളായി...
സൗഹൃദ നിമിഷങ്ങളുമായി...
""പിരിയേണ്ടി വരുന്ന സൗഹൃദം""!!!
ജീവിതത്തിലെ മാറ്റാന്* കഴിയാത്ത,
എറ്റവും സുന്ദരവും ആത്മാര്*ത്തവും ആയ മനസിന്റെ വേദന....!!!

[sherlyk]

പ്രിയപ്പെട്ട സഖി.....എവിടെയോ എന്നില്* ഉറങ്ങുന്ന നിന്*റെ ഓര്*മ്മകളുടെ നനവ്*.... എന്നെ ഉണര്*ത്തുന്നു വീണ്ടും......നിനവിന്*റെ തോപ്പില്*....ഒരു കൊച്ചു വെയില്* ഏറ്റു...........ഇതള്* അറ്റ പൂവ് ഞാന്*......!!!!!!! മൊഴികള്* ഒരായിരം കണ്ടത്തില്* ഉണ്ടെങ്ങിലും....വാക്കുകള്* ഇടറുന്നു നോവിന്*റെ വിങ്ങലില്*...!!!! കണ്ണുകള്*........പെയ്യുന്നു നോവിന്*റെ പേമാരി...
നീ വിടപറയാന്* തുടങ്ങുകയായിരുന്നോ.... നേര്*ത്തു നേര്*ത്തു നീ ഇല്ലാണ്ട് ആവുന്നതു എങ്ങനെയാണ് എന്*റെ പ്രിയ കുട്ടുക്കാരി........നീ നനച്ചു കളഞ്ഞ ഓരോ ഇതളും....നിന്*റെ നനവിന്റെ സുഖം അറിയുന്നു ഉണ്ടാവും അല്ലെ......???


ഒരു കുടകീഴിന്റെ അകലം പോലും നീയും ഞാനുമായിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നൊ......??? മാനം ഒന്നു ഇരുള്* മൂടിയപ്പോള്* ഒക്കെ നിന്*റെ വരവിനല്ലേ ഞാന്* കാത്തു നിന്നത്........നീ പതിവായി വരുന്നു ആ ഇടവഴിയില്* .....നിന്*റെ മിഴിയിലെ ആ നീര്*മുത്ത് ആദ്യം കൈകളില്* ഏറ്റു വാങ്ങുന്നതും ഞാന്* അല്ലായിരുന്നോ.....??? മറകാനാവാത്ത ഓര്*മകളെ............ഞാന്* എപ്പോഴും തിരഞ്ഞത് നിന്* മിഴി കോണിലെ കൌതുകം കൊണ്ട് അല്ലായിരുന്നോ.....????"

[sherlyk]

ഹൃദയത്തില്*നിന്നും
ഹൃദയത്തിലേയ്ക്ക്
നീയെനിക്ക് പകര്*ന്നുതന്നത്
പെയ്തുതീരാത്ത വര്*ഷമായിരുന്നു...
ആ തനുവില്*
ഇപ്പൊഴും ഞാന്* കുളിര്*ന്നുവിറച്ചു.
ആയിരം നക്ഷത്രങ്ങളില്*
നിന്*റെ മുഖം കണ്ടു
രാത്രിയില്*
ഏകാന്തതയുടെ തനുവില്*
ഞാന്*പോകവെ,
നീ നിലാവില്* കുളിച്ചു കിടന്നു...
ഇപ്പോള്* ഇങ്ങിനേയുമാണ്-
നിന്നെത്തിരഞ്ഞുതിരഞ്ഞ് ഞാന്*
എന്നെത്തന്നെ മറന്നുപോകും
നിന്നെകണ്ടുകണ്ട്
ഞാന്*
നിന്നിലേയ്ക്കുതന്നെ
തിരിച്ചുപോകും ...
ആയിരം വാക്കുകളില്*നിന്ന്
നിന്*റെ വാക്കുകള്*
തിരകളായെന്നെ -
ചുറ്റിവരിഞ്ഞു.
മണല്*കൈകളില്*
നിന്*റെ
കരസ്പര്*ശമേറ്റിന്നുമീറനണിഞ്ഞു:
നിന്നില്* നിന്നും
എന്നിലേയ്ക്കൊരു സമുദ്രദൂരം

[sherlyk]

എങ്ങനെ ഞാന്* മറക്കും നിന്നെ
എങ്ങനെ ഞാന്* മറക്കും
എന്നിനി കാണും ഞാനാ പൂമിഴി
എന്നിനി കാണും ഞാന്*

കുളിര്* ചന്ദനക്കുറി മദ്ധ്യേ
ചെറു നുള്ളു കുങ്കുമം പുരണ്ടൊരു
നെറുകയില്* എന്നിനി ഉമ്മ വെയ്ക്കും
ഞാന്* ഉമ്മ വെയ്ക്കും

എങ്ങനെ ഞാന്* മറക്കും നിന്നെ
എങ്ങനെ ഞാന്* മറക്കും
എന്നിനി കേള്*ക്കും ഞാനാ മധുമൊഴി
എന്നിനി കേള്*ക്കും ഞാന്*

തളിര്* തുളസിക്കതിര്* ചൂടിയ
തിരുമുടിയഴകില്* തൂവുമൊരു
നീര്*ക്കണം എന്നിനി തൊട്ടു നോക്കും
ഞാന്* തൊട്ടു നോക്കും

ഒരു പിടി മണ്ണായി എന്നിനി ഞാനും നിന്* കൂടെ..
തൂവെള്ളിത്താരമായി ഞാനും
ആശാഗഗനത്തിലുദിക്കുമ്പോള്*
ഓര്*ക്കുമൊ നീയെന്* കൂട്ടുകാരി..


BizHat.com - Health

[rameshxavier]

Thnks for sharing

[sherlyk]

മനസ്സിലെന്നുമൊരു മന്ദമാരുതന്* മാത്രമായിരുന്നു..നീ എത്തുവോളം
ആടിക്കളിച്ചില്ല, അതാരെയും മാടിവിളിച്ചില്ല
ഗാഡമായ നിദ്രയിലായിരുന്നു എന്*റെ മനസ്സ്....

നീ വരുവോളം..

കാര്*മേഘങ്ങളില്ല,കൊടുംങ്കാറ്റുമില്ല...നീ വരുവോളം
ശാന്തമായ മലര്* വാടി മാത്രമായിരുന്നു എന്*റെ മനസ്സ്..

പെടുന്നെനെ നീ എന്നിലേക്കു വന്നു..ഒരു മഴത്തുള്ളിയായി
അപ്പോഴും എന്*റെ മനസ്സ് ഗാഡനിദ്രയിലായിരുന്നു
മെല്ലെ മെല്ലെ നീ എന്നെ തൊട്ടു...
അതറിഞ്ഞില്ല എന്നു ഞാന്* സ്വയം പറഞ്ഞു
ഒരു മഴചാറ്റലായി നീ എന്നില്* വന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു
അതിലെന്*റെ മനസ്സിന്*റെ മലര്* വാടികള്* പൂക്കുന്നതും ഞാനറിഞ്ഞു
അതിന്*റെ സുഗന്ധം അറിയാതെ പോകുവാനെനികാവുമായിരുന്നില്ല...കാരണം
ആ ഗാഡനിദ്രയില്* നിന്നുഞാനെന്നേയുണര്*ന്നിരുന്നു
ഞാന്* നിന്നിലൊരു പൂക്കാലം തീര്*ത്തിരുന്നു..
ഒന്നും നീയറിയാതെ പോയിരുന്നു...
ആ മഴയില്* തളിര്*ത്ത മലര്* വാടി നീ കണ്ടിരുന്നില്ല..
ഒടുവില്* ആര്*ത്തട്ടഹസിച്ചു പെയ്ത മഴയില്*
എന്*റെ ഇതളുകള്* കൊഴിയുന്നതും നീ കണ്ടതേയില്ല..
അപ്പോഴും നീ എവിടെയോ പെയ്യുകയായിരുന്നു..
നിന്*റേതുമാത്രമായ സ്വപ്നലോകത്തു...
ഒരോ ഇതളുകള്* കൊഴിഞ്ഞു വീഴുബോഴും..ആ
മലര്* വാടി നനുത്തമഴയായി നീ വരുന്നതും കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു...
ഒരിക്കല്* കൂടി സൊരഭ്യം പരത്താന്*

പൂബാറ്റകള്* പാറിപറന്ന ഈ മലര്* വാടിയില്*
ഇന്നു സുഗന്ധമില്ല...ഇളം തെന്നലില്ല
വാടികൊഴിഞ്ഞ പൂക്കള്*ക്ക് മരണമന്ത്രം മാത്രം

വരണ്ടനിലങ്ങളിലെ ആ ആത്മാക്കള്*, നിന്നോടൊരിക്കല്* ചോദിക്കും
"ആത്മമിത്രമേ, നിനക്കുമില്ലേ ഒരു മനസ്സ്..
ഞാന്* നിന്നില്* കണ്ടതും നീയെന്നില്* കാണാതെ പോയതുമതെന്താണ്"

ഞെട്ടിയുണര്*ന്ന് ചുറ്റും നോക്കിയ ഞാന്* -
കണ്ടതു ഇരുട്ടു മാത്രം, കേട്ടതു ഇരുട്ടിന്*റെ താളവും
ഞാന്* കനവിലൂടെ യാത്ര ചെയ്യുകയായിരുന്നോ..
എന്നെ തഴുകിയുണര്*ത്തിയതു ഒരു കനവുമാത്രമായിരുന്നുവോ..

വീണ്ടും ഞാന്* കണ്ണടച്ചു..പരാതികളില്ലാതെ.

.പരിഭവങ്ങളില്ലാതെ
ആ കനവിലൂടെ ഒരിക്കല്* കൂടി യാത്ര ചെയ്യുവാന്....