കാണാമറയത്തൊരു കൂട്ടുകാരി, അലസതയുടെ മടുപ്പില്* ലോകം ചുറ്റാനിറങ്ങിയ എനിക്കു കിട്ടിയ, നല്ലൊരു കൂട്ടുകാരി, സുന്ദരമായൊരു മുഖത്തിനടിയില്* ഒളിപിച്ചുവച്ചിരിക്കുന്ന നിന്* മുഖം ഞാനിതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല.... ഹൃദയത്തിന്റെ നിറവില്* നിന്നും അധരം സംസാരിക്കുന്നു എന്ന വചനം ശരിയാണെങ്കില്*, മധുരമൊഴികള്* നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന നിന്* ഹൃദയം എത്രയോ സുന്ദരമായിരിക്കണം...... കാരണം വെളിച്ചമുള്ളിടത്ത്* ഇരുളിനെവിടെ സ്ഥാനം....? അല്ലെങ്കില്* പിന്നെ എഴുതപെട്ടവ മാറ്റിയെഴുതേണ്ടിവരും... അല്ലേ..... പ്രിയപെട്ട കൊച്ചുകൂട്ടുകാരീ... നിന്നെ കുറിച്ച്* ഞാനെന്താണെഴുതുക.....? മാലഖാമാരുടെ തോഴിയാവാന്*... സ്വപ്നങ്ങളിലേക്കൂഴ്*ന്നിറങ്ങുന്നവളെന്നോ....? അതോ മഞ്ഞണിഞ്ഞ താഴ്*വാരങ്ങളില്* മഞ്ഞിന്റെ കുളിര്*മ്മയും നുകര്*ന്ന് മഞ്ഞോടലിഞ്ഞുചേരാന്* കൊതിക്കുന്നവളെന്നോ.....? അറിയില്ല.... അറിഞ്ഞതു വച്ചു നോക്കുമ്പോ, നീയിതെല്ലാം തന്നെ.....സ്നേഹപൂറ്വ്വം നിന്റെ