പ്രണയമേ.. നീ കുളിരൂറിയൊരു ചാറ്റല്* മഴപോലെ എന്നില്* പെയ്തു തുടങ്ങി. ഞാന്* ലയിച്ച നിന്റെ പ്രണയ മഴയില്* സംഗീതമുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ താളം അറിഞ്ഞു നീ പാടുന്ന സംഗീതം. എന്റെ വ്യഥകളെ കഴുകി വെടിപ്പാക്കി എന്നെ പുഞ്ചിരിപ്പിച്ച ദിനരാത്രങ്ങള്*. എന്റെ കണ്ണുകളേയും മനസിനേയും നിന്നിലേക്ക്* മാത്രം തള്ളിവിട്ടു ഞാന്* സന്തോഷത്തിന്റെ നിർവൃതിയിലായിരുന്നു.
അറിയില്ല, ഇപ്പോള്* മഴമേഘങ്ങള്* ആകാശം വിട്ട് അകലും പോലെ നീയെന്നില്* നിന്നും അല്*പാല്*പമായി അകലുന്നുവോ...? അതോ സാഹചര്യം നമ്മെ അകറ്റുന്നുവോ പ്രിയനേ..
ഹൃദയം വേവുന്നു. നീയെന്നിലെ ആശ്വാസമായിരുന്നു, വേദനകള്*ക്ക് സംഹാരിയായിരുന്നു. കൊഴിഞ്ഞു പോയ ഓര്*മ്മകള്* അമ്പരത്തില്* വിരിയുന്ന നക്ഷത്ര പൂക്കള്* പോലെ തെളിയുന്നു. നീയെന്നില്* അലിഞ്ഞില്ലാതായിരുന്ന നാളുകള്* പടികടന്നകന്നു എന്നെനിക്കറിയാം.. ഇനിയുണ്ടാകില്ല എന്നുമറിയാം.
ചന്ദനം പുശിയ നിന്റെ മെയ്യും ചന്ദ്രകലപോല്* തെളിയുന നിന്* മുഖവും എന്റെ കണ്ണുകളിൽ മീന്* പോലെ പിടഞ്ഞ നാളുകള്*.... ഇല്ല പ്രിയനേ ഇനിയുണ്ടാകില്ല ആ നല്ല ഓര്*മ്മകള്*.
'കണ്ണുകളുടെ കാഴ്ച കണ്ണുകള്* നഷ്ടമാകുംപോഴേ അറിയൂ' ഈ വാക്കുകള്* എത്ര സത്യമാണ്. നീ ഒരല്പം അകന്നപ്പോള്* ഞാന്* എന്തുമാത്രം വേദനിക്കുന്നു. നീ എനിക്കാണെന്നു അറിയാമെങ്കിലും ഞാനതെങ്ങനെ നേടിയെടുകും!
സ്വര്*ഗത്തിലെ പരിമളം വീശുന്ന പൂവുപോലെയാ എനിക്കുനിൻമുഖം. ഞാന്* അതില്* ഒരു വണ്ടായി പാറി നടന്നപോള്* എന്റെ കണ്ണുകള്* സുഖം കൊണ്ട് തുറക്കാന്* കഴിഞ്ഞില്ല. അത്രക്കും ലോകത്തെ മറന്ന നിമിഷങ്ങള്*. എന്റെ കണ്ണുകള്* നിന്നെയാണ് കാണാന്* കൊതിച്ചത്. എവിടേക്കാണ്* നീ അകലുന്നത്. ഇല്ല കഴിയില്ല നിനക്ക് എന്നിലെ കാന്തിക വലയം നിന്നെ പിടിവിടില്ല. കഴിയുമോ നിന്നെ എന്നില്* നിന്നകറ്റാന്*? ഇല്ല
അതാര്*ക്കും കഴിയില്ല.
ഞാനെന്ന രൂപം മണ്ണില്* ലയികുവോളം നീയെന്റെ കൂടെയുണ്ട്. എന്റെ നെഞ്ചോട്* ചേര്*ന്ന് എന്റെ ശ്വാസത്തില്* ലയിച്ച് ഓരോ നിമിഷവും ............


Keywords:songs,poems,kavithakal,love poems,articles,stories